استفاده از نانوحاملها برای درمان مسمومیتهای دارویی

مسمومیتهای دارویی حدود ۴۰% از کل موارد مسمومیت را به خود اختصاص داده‌ا‌ند. متاسفانه برای تعداد کمی از داروها پادزهر وجود دارد و درمان این موارد منوط به پمپاژ معده و تخلیه آن و یا تحریک روده‌ها، تجویز زغال فعال و یا انجام همودیالیز می‌باشد. تمامی این روشها تهاجمی بوده و نیاز به دستگاههای ویژه دارند. روش جایگزین دیگری که ابداع شده است استفاده از تزریق نانوذرات به درون خون است.

مسمومیتهای دارویی حدود ۴۰% از کل موارد مسمومیت را به خود اختصاص
داده‌ا‌ند. متاسفانه برای تعداد کمی از داروها پادزهر وجود دارد و درمان
این موارد منوط به پمپاژ معده و تخلیه آن و یا تحریک روده‌ها، تجویز زغال
فعال و یا انجام همودیالیز می‌باشد. تمامی این روشها تهاجمی بوده و نیاز به
دستگاههای ویژه دارند.

روش جایگزین دیگری که ابداع شده است استفاده از تزریق نانوذرات به درون خون
است. به گفته یکی از محققان دانشگاه مونترال، ما در حال ارزیابی انواع
نانوحاملها (نانووزیکولها و نانوکپسولها) جهت سمیت‌زدایی دارویی می‌باشیم.
ما تاکنون موفق شده‌ایم نشان دهیم که طراحی مناسب نانوحاملها می‌تواند
داروها را از بافتها براحتی خارج سازد.

این ذرات به همراه حامل دارویی خود بعد از تخریب از بدن دفع می‌شوند. به
دلیل کوچک بودن اندازه این ذرات (۱۰۰-۵۰ نانومتر) براحتی در جریان عمومی
خون گردش کرده بدون اینکه عروق خونی را مسدود سازند. این ذرات را بگونه‌ای
می‌توان طراحی کرد که به یک داروی خاص متصل شده و غلظت آن را کاهش دهند.
حتی آنها را بگونه‌ای می‌توان طراحی نمود که بیش از یک دارو را جذب کنند و
برای برداشت چند نوع دارو مناسب باشند. این افراد در یک مدل درون-برون تنی
(Ex-vivo) سمیت قلب بوسیله داروهای ضدافسردگی را مورد ارزیابی قرار دادند.

آنها دریافتند که بهبود مسمومیت در حالتی که از نانوحاملها استفاده شد نسبت
به موقعی که از نانوذرات استفاده نشد سریع‌تر می‌باشد. محدودیتهای احتمالی
این روش تداخل نانوذرات با داروهای دیگری است که برای درمان مسمومیت مریضها
از آنها استفاده می‌شود. این محققان درنظر دارند این روش را در نمونه‌های
حیوانی بزرگتر نیز بررسی کنند تا به نتایج واقعی‌تری دست یابند.

نتایج این مطالعه در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.