تک مولکول ها به عنوان تراشه های ارزان قیمت

دانشمندان ژاپنی موفق شدند تا بدون استفاده از نانولیتوگرافی، آرایه‌ای از نانو‌کانال‌های دی‌اکسیدسیلیکون تولید کنند. از این تولید می‌توان در تجزیه و جداسازی DNA و پروتئین استفاده کرد؛ این در حالی است که نانوکانال‌هایی که با روش‌های پرتو لیتوگرافی و پرتو یونی متمرکزشده ساخته می‌شدند، هزینه بسیار بالایی دارند.


دانشمندان ژاپنی موفق شدند تا بدون استفاده از نانولیتوگرافی، آرایه‌ای از نانو‌کانال‌های دی‌اکسیدسیلیکون تولید کنند. از این محصول می‌توان در تجزیه و جداسازی DNA و پروتئین استفاده کرد؛ این در حالی است که نانوکانال‌هایی که با روش‌های پرتو لیتوگرافی و پرتو یونی متمرکزشده ساخته می‌شدند، هزینه بسیار بالایی داشتند.

در ساخت این کانال‌ها با استفاده از ماشین‌کاری میکرونی، آرایه‌ای از نانوکانال‌هایی موازی را با پهنای متفاوت ( ۴۰ تا ۲۰۰ نانومتر ) روی ویفرهای سیلیکونی ایجاد می‌کنند، سپس کانال‌ها را با استفاده از روش ایجاد خلأ و با استفاده از بافر هیدرو فلوریک اسید، به شکل V درمی‌آورند.

از خصوصیات این کانال‌ها، شفافیت و آب‌دوستی‌شان را می‌توان نام برد که آنها را برای بازرسی نوری بسیار مناسب می‌سازد. همچنین این تراشه‌ها در مطالعه بر روی DNA و بررسی خصوصیات فیزیکی آن در مقیاس نانو بسیار مناسب می‌تواند باشد.

در نخستین آزمایش، محققان موفق شدند تا با استفاده از نانوکانال‌ها، از مولکول DNA رنگ‌شده با رنگ فلئورسانت به‌وسیله میکروسکوب فلورسنس و دروبین CCD عکس‌برداری کنند.

این گروه تحقیقاتی در حال مطالعه روی مواد دیگری مثل کوارتز و الکترودهای متصل به هم هستند، تا بتوانند به خصوصیات الکتریکی زیست مولکول‌های گوناگون دست پیدا کنند.