استفاده از نانو ذرات خود تابش جهت درمان عمیق تر سرطان

روش درمان فوتودینامیک (PDT) نوعی درمان سرطان است. اگرچه روش PDT بطور گسترده ای جهت درمان سرطان پوست مورد استفاده قرار گرفته است با این حال استفاده از آن برای درمان سرطان های عمیق تر یکی از مشکلات عمده پیش رو است. جهت رفع این مشکل محققان دانشگاه تگزاس نوع جدید PDT را عرضه کرده اند که در آن نور به کمک نانو ذرات درخشان که به آنها مواد تحریک شونده با نور متصل می باشند ایجاد میشود.

روش درمان فوتودینامیک (PDT) نوعی درمان سرطان است که از تلفیق یک ماده
شیمیایی بنام حساس کننده نوری و نوعی خاص اشعه که باعث کشتن سلولها می شود
حاصل می‌شود. اگرچه روش PDT بطور گسترده ای جهت درمان سرطان پوست مورد
استفاده قرار گرفته است با این حال استفاده از آن برای درمان سرطان های
عمیق تر یکی از مشکلات عمده پیش رو است چرا که نور لازم جهت انجام PDT قادر
به نفوذ به مناطق عمقی بافت ها نمی باشد.

جهت رفع این مشکل محققان دانشگاه تگزاس نوع جدید PDT را عرضه کرده اند که
در آن نور به کمک نانو ذرات درخشان که به آنها مواد تحریک شونده با نور
متصل می باشند ایجاد میشود. موقعی که ترکیب نانو ذره- ماده تحریک شونده با
نور به سمت یک تومور هدایت می شوند و به کمک اشعه X یا سایر منابع تابش
تحریک می شوند، ذرات شروع به تولید نور کرده و مواد تحریک شونده با نور
فعال می شوند. با استفاده از این ایده جدید درمانی هیچگونه نور خارجی برای
فعال کردن ماده تحریک شونده با نور در درون تومورها نیاز نیست و از این رو
ضخامت بافتها یک عامل محدود کننده برای استفاده از PDT نخواهد بود. از طرفی
با توجه به اینکه تابش اشعه و فوتودینامیک درمانی با هم تلفیق شده و با هم
اتفاق می افتند لذا تخریب تومور بصورت موثرتری اتفاق می افتد.

با توجه به اینکه اشعه X قادر به نفوذ به بافتهای عمقی است از آن می توان
برای درمان تومورهای عمقی استفاده کرد. به این دلایل روش مذکور، راهکاری
ساده اما موثر برای درمان سرطان ارائه کرده است.

جهت دستیابی به کاربردهای عملی، مجموعه نانو ذره – پورفیرین بایستی به کمک
حاملهایی همچون آنتی بادیها، پیتیدها لیپوزوم ها و سایر ملکولهای فعال به
سلولهای توموری انتقال داده شوند. جهت طراحی این حاملها افراد بایستی به
اثر آنها بر مقدار تولید اکسیژن فعال توجه داشته باشند. در این مطالعه
محققان از اسیدفولیک برای هدفگیری گیرنده های فولات در سلولهای سرطانی
استفاده کردند. نتایج آنها نشان داد که اسیدفولیک هیچ اثری بر روی مقدار
تولید اکسیژن فعال در مجموعه نانو ذره ندارد. از این سیستم به طور عملی جهت
انجام روشهای فعال سازی به کمک نور می توان استفاده کرد.

نتایج این مطالعه در مجله Applied Physics Letters منتشر شده است.