ساخت نانو دریچه های وابسته به PH

گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا نوعی نانودریچه جدید ساخته اند. به گفته یکی از محققان « یکی از ویژگیهای متمایز کننده این دریچه از انواع قبلی که صرفاً در محیط حلالهای آلی فعالیت دارند این است که قادر به فعالیت در محیط های آبی و تحت هر نوع شرایط فیزیولوژیک می باشد.

گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا نوعی نانو دریچه جدید ساخته
اند. به گفته یکی از محققان « یکی از ویژگیهای متمایز کننده
این دریچه از انواع قبلی که صرفاً در محیط حلالهای آلی فعالیت
دارند این است که قادر به فعالیت در محیط های آبی و تحت هر نوع
شرایط فیزیولوژیک می باشد. از این رو، از این دریچه در ساخت
عوامل انتقال دهنده دارویی در سطوح نانو که نیاز دارند دارو را
درست در محل مورد نظر آزاد سازند می توان استفاده کرد.

فرآورده های دارویی جهت اینکه بتوانند فقط عضو بیمار را تحت
تاثیر خود قرار دهند نیاز به نوعی بسته بندی نانوی مناسب دارند
تا بتوانند داروی خود را در محل و زمان مشخص رها سازند. مثالی
از این نوع نانو بسته بندی ها گلوله های متخلخل سیلیکا است که
سوراخهای آن را می توان بوسیله داروها پر کرده و آنها را به
کمک دریچه های قابل کنترل بست. دانشمندان ملکولهای میله ای شکل
به سطوح ذرات کروی متخلخل متصل کرده و منافذ را با ماده مورد
نظر پر کردند در PH بین خنثی تا اسیدی آنها ملکولهای
کوکوربیتوریل را به میله های مذکور متصل کردند.

کوکوربیتوریل از نوع چربی با ملکولهایی حلقه ای مانند است و
همچون کدویی است که از دو طرف خالی شده است این ساختار ملکولی
بزرگ بدست آمده که همچون کدویی به سیخ کشیده است و نزد
شیمیدانها به نام سود و روتاکسان نامیده میشود منافذ را می
بندد و از خروج ملکولهای هدف جلوگیری می کند. در صورتی که PH
محیط به حد قلیایی برسد اتصال بین «کدوها» و «سیخ کبابی» ضعیف
شده و کدوها خارج شده و منافذ باز می گردند در این صورت دارو
قادر به خروج از منفذ خواهد بود. در این مرحله جزئیات ملکولی
هنوز نیاز به بازبینی دارند و ایده آل این است که تفاوت بسیار
کم PH بین بافت های سالم و بیمار منجر به باز شدن دریچه ها و
آزاد شدن دارو در بافت بیمار گردد.

نتایج این مطالعه در مجله Angewandte Chemie منتشرشده است.