دانشمندان گزارش کرده‌اند که علامت‌دهی میان میکروکپسول‌ها می‌تواند منجر به آغاز حرکت آنها شود؛ این یافته می‌تواند به توسعه نانوماشین‌ها برای دارورسانی و یا کاربردهای دیگر کمک کند.
استفاده از سیگنال‌دهی شیمیایی در نانوماشین‌های آینده
دانشمندان گزارش کرده‌اند که علامت‌دهی میان میکروکپسول‌ها می‌تواند منجر به آغاز حرکت آنها شود؛ این یافته می‌تواند به توسعه نانوماشین‌ها برای دارورسانی و یا کاربردهای دیگر کمک کند.
محققان در پنسیلوانیا گزارش کرده‌اند که سیگنال‌دهی شیمیایی میان میکروکپسول‌های سنتزی می‌تواند موجب آغاز حرکت این کپسول‌ها و جهت‌دهی حرکت آنها شود. این یافته می‌تواند به حرکت کنترل‌شده در نانوماشین‌های آینده منجر شود که می‌توانند دردارورسانی، پیل‌های سوختی، و کاربردهای دیگر مورد استفاده قرار بگیرند. نتایج این پژوهش در مجله ACS Nano منتشر خواهد شد.
محققان این تئوری را مطرح کرده‌اند که کپسول‌های سنتزی می‌توانند از طریق جابه‌جایی سیگنال‌های شیمیایی به طریقه فیزیکی میان دو کپسول باهم ارتباط برقرار کنند.محققان اخیراً پیشنهاد داده‌اند که همین فرایند سیگنال‌دهی، قابلیت فرستادن علامت‌هایی برای جهت‌دهی حرکات سلول‌ها را دارد.
در این مطالعه آن بالاز و همکارانش از مدل‌های رایانه‌ای برای شبیه‌سازی سیگنال‌دهی شیمیایی استفاده کردند.
آنها یک میکروکپسول حفره‌ای پرشده با نانوذرات را مدلسازی کردند تا یک سلول زیستی را شبیه‌سازی کنند. زمانی که این کپسول در مجاورت یک کپسول خالی قرار گرفت، نانوذرات کپسول پر موجب آغاز حرکت کپسول خالی شده و همین امر به نوبه خود موجب حرکت کپسول پر «سیگنال‌دهنده» گردید.
محققان پیشنهاد می‌کنند که می‌توان همین فرایند را در نانوماشین‌های آینده مهندسی کرده و از آن برای جهت‌دهی حرکت آنها در بدن یا پیل‌های سوختی استفاده کرد.
