التیام یک استخوان شکسته، فرایندی سخت، طولانی و کند است. این فرآیند به‌طور میانگین حدود شش هفته طول می‌کشد و بیمار در این مدت راحت نیست. به‌تازگی گروهی از محققان ژاپنی با کشفی جدید، توانسته‌اند این مدت را کاهش دهند. آنها دریافتند که نانولوله‌های کربنی می‌توانند سرعت فرایند التیام را افزایش دهند.
ترمیم استخوان‌ها به کمک نانولوله‌های کربنی
|
التیام یک استخوان شکسته، فرایندی سخت، طولانی و کند است. این فرآیند به‌طور |
|
|
|
تصویر میکروسکوپ الکترونی پیمایشگر انتشار- میدانی از مقطع‌های بافت، که پس از گذشت |
| هم‌اکنون، مؤثر‌ترین کاری که برای ترمیم بافت استخوانی انجام می‌شود، اطمینان از قرار گرفتن استخوان‌ها در مکانی صحیح، در حین فرایند التیام است، که برای انجام آن، معمولاً از گچ و یا اسپلینت(تخته شکسته‌بندی) استفاده می‌شود. این گروه تحقیقاتی نانولوله‌های کربنی را در تماس با استخوان‌های شکسته موش‌ها قرار دادند و مشاهده کردند که بازسازی بافت استخوانی تسریع شده، التهاب ناحیه شکسته، در طول دوره التیام نیز کاهش می‌یابد. اندازه‌گیری‌هایی که در طول دوره تشکیل ماده استخوانی جدید انجام شد، نشان داد که نانولوله‌های کربنی خود را به درون ماتریس استخوانی کشانده، به‌عنوان یک نقطه شروع، امکان رشد را برای بافت استخوانی جدید فراهم می‌آورند. پروفسور ناتو سایتو از دانشگاه شینشو در ژاپن گفت: «التیام استخوان تسریع می‌شود، زیرا نانولوله‌های کربنی به‌عنوان چهارچوبی برای احیای استخوان عمل می‌کنند. ما معتقدیم که این پدیده برای تمام استخوان‌های بدن اتفاق خواهد افتاد.» هنگامی که نانولوله‌های کربنی همراه با یک پروتئین مورفوژنتیکِ(morphogenetic) استخوانی(BMP) ـ که معمولاً برای تسهیل احیای استخوان استفاده می‌شود ـ استفاده شدند، فرایندِ تولید ماده‌استخوانی جدید تسریع شد. این کشف خصوصیتی از نانولوله‌ها را که تاکنون ناشناخته بود، آشکار ساخت و ممکن است به توسعه مواد چهارچوب‌گونه جدیدی برای کاربرد‌های پزشکی، کمک کند. همراه نمودن نانولوله‌های کربنی با روش‌های التیام معمولی؛ مانند گچ گرفتن و BMPها، می‌تواند ترمیم استخوان و التیام شکستگی را تسریع کند. سایتو در این باره گفت: «هم‌اکنون ما قصد داریم تا خطرات احتمالی نانولوله‌های کربنی در درون بدن موجود زنده را بررسی کنیم تا مشخص شود که این مواد تا چه‌اندازه در فرایند‌های التیام استخوان سودمند هستند.» علاوه‌بر کاربرد مذکور، سازگاری زیستی بسیار خوب نانولوله‌های کربنی نشان می‌دهد که می‌توان از این مواد در ساخت مواد زیستی مانند صفحات فلزی و پیچ‌های مورد استفاده در ترمیم بافت استخوانی آسیب‌دیده و در ساخت ایمپلنت‌ها(implants)، بهره گرفت. |
