در مطالعه جدیدی ثابت شده است که نانولوله‌های کربنی تک‌دیواره، حتی بعد از گذشت ۴ ماه اثرات سمی بر موشها ندارند. این نانولوله‌ها،کاربردهای زیست پزشکی بسیاری در دارورسانی، تصویربرداری و انهدام تومورها دارند؛ امّا محققان تاکنون به چگونگی وجود سمیت آنها پی نبرده‌اند. نتایج این مطاله نشان می‌دهد که شاید این ساختارها برای انسان نیز بیخطر باشند و بتوان در تصویربرداری و درمان از آن استفاده کرد.
اثبات بیخطر بودن نانولوله های کربنی در بدن موشها
در مطالعه جدیدی ثابت شده است که نانولوله‌های کربنی تک دیواره، حتی بعد از گذشت ۴ ماه اثرات سمی بر موشها ندارند. این نانولوله‌ها،کاربردهای زیست‌پزشکی بسیاری در دارورسانی، تصویربرداری و انهدام تومورها دارند؛ امّا محققان تاکنون به چگونگی وجود سمیت آنها پی نبرده‌اند. نتایج این مطاله نشان می‌دهد که شاید این ساختارها برای انسان نیز بیخطر باشند و بتوان در تصویربرداری و درمان از آن استفاده کرد.
سنجیو گمبیر و همکارانش در این مطالعه نشان دادند که نانولوله‌های کربنی تک‌دیواره تزریق‌شده به رگ‌های موش، برای حیوان سمی نیستند.
نتایج با مقایسه دو گروه پنج‌تایی از موشها به دست آمد. گروه اوّل بین ۵۰ تا ۱۵۰ میلی گرم نانولوله تک دیواره دریافت کرده و گروه دوم به‌عنوان شاهد استفاده شدند. سپس وزن بدن، فشار خون، تعداد سلول‌های خونی و کل الکترولیت‌های موجود در رگ اندازه‌گیری شد. پس از ۴ماه موشها کشته شده و بافت‌های آنها آنالیز گردید و مدرکی دال بر وجود سمیت به دست نیامد.
گمبیر تأکید می‌کند که این نتایج تا زمانی که مطالعه روی تعداد محدودی موش و در دوزهایی خاص از نانولوله انجام می‌شود، باید با احتیاط تفسیر شود. او گفت:«در هر صورت این نتایج زمینه را برای انجام مطالعاتی با هدف تأیید بیخطر بودن این نانولوله‌ها در انسان فراهم می‌کند. این مسئله بسیار حائز اهمیت است، زیرا نانولوله‌ها پتانسیل بالایی برای کاربرد در مواردی از قبیل دارورسانی و تصویربرداری دارند.»
او افزود:«مردم گاهی از فناوری‌نانو می‌ترسند. مخصوصاً زمانی که قرار است در بدن انسان استفاده شود. ما باید مطالعات خود را طوری ادامه دهیم که بیخطر بودن این راهبردها ثابت شود.
