مهندس وهابالدین گودرزی به همراه سید علی منعمیان و فرهاد ملکی در دانشگاه تهران با راهنمایی دکتر محمود ترابی، موفق به سنتز نانوکامپوزیت رزین پلی استر غیر اشباع و نانوذرات اکسید تیتانیوم شدهاند. این نانوکامپوزیت نسبت به پلیمر اولیه از خواص مکانیکی مناسبتری برخوردار بوده و مقاومت آن در برابر اشعه ماوراءبنفش نیز بهبود یافته است.
سنتز نانوکامپوزیت رزین پلیاستر غیر اشباع و نانوذرات اکسید تیتانیوم در دانشگاه تهران
نوع بستر و نانوذرات مورد استفاده در تهیه یک نانوکامپوزیت، از اهمیت بسیاری برخوردار است. برهمکنش میان نانوذرات و زنجیرههای ماکرومولکولی بستز پلیمری، نقش کلیدی در تعیین خواص نانوکامپوزیت دارد. نانوذرات فلزی به ویژه اکسیدتیتانیوم به سبب تأثیری که در بهبود خواص نوری و مکانیکی پلیمرها دارند، گزینه مناسبی برای تهیه نانوکامپوزیتها میباشند.
مهندس وهابالدین گودرزی به همراه سید علی منعمیان و فرهاد ملکی در دانشگاه تهران با راهنمایی دکتر محمود ترابی، موفق به سنتز نانوکامپوزیت رزین پلیاستر غیراشباع و نانوذرات اکسید تیتانیوم شدهاند. این نانوکامپوزیت نسبت به پلیمر اولیه از خواص مکانیکی مناسبتری برخوردار بوده و مقاومت آن در برابر اشعه ماوراءبنفش نیز بهبود یافته است. این گروه برای تولید این نانوکامپوزیت از روش بازاصلاح سطحی استفاده نمودهاند. استفاده از این روش و بهرهگیری از کوپلیمر پلیاکریلات، سبب پراکندگی بهتر نانوذرات اکسید تیتانیوم در بستر شده و مانع تودگی آنها گردیده است. مهندس گودرزی، در گفتگو با بخش اخبار سایت ستاد ویژه توسعه فناورینانو گفت: “این پژوهش به صورت یک فعالیت خودجوش از دی ماه سال ۱۳۸۶ آغاز شده و ۴ ماه به طول انجامیده است، اما گروه در حین انجام این پروژه، با مشکل کمبود تجهیزات آزمایشگاهی و تهیه مواد روبرو بودهاند”. وی در ادامه با اشاره به خواص مکانیکی و نوری این نانوکامپوزیت، آن را مادهای مناسب برای استفاده در لولهسازی، صنایع نفتی، خودروسازی، آب و حتی وسائل تزئینی دانستند. ایشان همکاری با این صنایع و جذب حمایت آنها را، برای انجام مراحل بعدی آزمایشها و تولید نیمهصنعتی آن، از برنامههای آتی این گروه عنوان کرد. ایشان در پایان خواستار حمایت خاص ستاد ویژه توسعه فناورینانو از تشکلات علمی خودجوش گردید. جزئیات علمی این پژوهش که از حمایتهای تشویقی ستاد بهرهمند شده در مجله بینالمللی Macromolecular Science Part B Physics (شماره ۴۷، صفحات ۴۷۲ تا ۴۸۴، سال ۲۰۰۸) منتشر شده است. |