محافظت از پوست با کپسول‌های نانومتری

یکی از روش‌های معمول و مناسب برای استفاده از لوازم آرایشی و داروهای گوناگون، به‌کارگیری
آنها به‌صورت ژل و کرم است؛ اما ذراتی که روی سطح پوست قرار می‌گیرند، در مقابل
تخریب نوری آسیب‌پذیر هستند. سوپاسون وانیچوِچارونگروآنگ و همکارانش در دانشگاه
چولالونگ‌کورنِ تایلند، ادعا می‌کنند که راه حلی برای این مشکل پیدا کرده‌اند. آنها
نانوظرف‌های چیتوسان(یک پلی‌ساکارید خطی) را برای یک فرمولاسیون ضد نور UV با خواص
رهاسازی کنترل‌شده، پیشنهاد داده‌اند.

سیستم‌های کپسوله ‌کردن مختلف، از قبیل لیپوسام‌ها، میکروامولسیون، امولسیون‌های
چندگانه و ذرات لیپید جامد در فرمولاسیون‌های لوازم آرایشی استفاده شده‌اند. این
سیستم‌های کپسوله ‌کردن نه تنها موجب خواص رهاسازی کنترل‌شده برای این اجزای کپسوله‌شده
‌می‌شوند، بلکه به‌صورت جزئی می‌توانند به محافظت از این مواد کپسوله‌شده نیز ‌کمک
کنند؛ برای مثال با کاهش میزان تماس آنها با اکسیژن یا مواد دیگر، می‌توانند تا
حدودی از آنها محافظت کنند.
با توجه به اینکه کپسول‌های موجود از موادی ساخته نشده‌اند که بتوانند نور را فیلتر
کنند، هنوز مواد کپسوله‌شده‌ در برابر تخریب نوری آسیب‌پذیرند. در مدت ذخیره‌سازی
مواد، یک ظرف ضد نور می‌تواند به متوقف‌ کردن یا کاهش تخریب نوری مواد فعال کمک کند.
اگرچه پس از استفاده از لوازم آرایشی روی پوست، چنین چیزی نمی‌تواند از این تخریب
جلوگیری کند، در این حالت نانوظرف جاذبِ UV این محققان، می‌تواند خیلی مفید باشد؛
مثلاً اگر شما یک فرمولاسیون لوازم آرایشی شامل رتینول(آفاکسین) را روی صورت خود
استفاده کنید، مولکول‌های رتینول به محض اینکه شما در معرض نور خورشید قرار ب‌گیرید،
روی پوست‌ان شروع به تخریب ‌‌شدن می‌کنند، اما اگر مولکول‌های رتینول داخل نانوظرف‌های
جاذب UV کپسوله شوند، تخریب نوری آنها متوقف یا به‌شدت کاهش می‌یابد. ذکر این نکته
مهم است که این نانوکره‌های چیتوسان جاذبِ نور UV، فقط یک فیلتر نور نیستند؛ آنها
رهاسازی مواد فعال کپسوله‌شده‌ را نیز کنترل می‌کنند.
سوپاسون گفت:«در گروه ما دو سیستم توسعه داده شده‌است: مشتقات چیتوسان جاذبِ نور
( PCPLC و PPLC)UV و مشتقات پلی وینیل الکل جاذب UV. ما ترکیبات ناپایدار نوری
مختلفی، از قبیل رتینیل استات، رتینیل پالمیتات، اسکوربیل پالمیتات، استاکسانتین و
کوآنزیم Q10، را کپسوله و تست کردی و با همکاری یک شرکت محلی روی کاربرد سیستم
مشتقات چیتوسان کار می‌کنیم. فقط مواد آب‌گریز می‌توانند داخل ذرات PPLC و PCPLC
کپسوله شوند، اما یک سیستم که می‌تواند ترکیبات آب‌دوست را کپسوله کند، تحت بررسی
هستند. ما برای لوازم آرایشی نیز یک سیستم نانوکپسوله ‌کردن با پایداری و ظرفیت
بالا را توسعه داده‌ایم. این سیستم روشی برای پراکنده‌ کردن ترکیبات فعال آب‌گریز،
داخل آب با غلظت خیلی بالا(تا۱۰-۸ درصد وزن به حجم)، بدون استفاده از یک امولسیون،
ارائه خواهد کرد و در نتیجه این سیستم می‌تواند مشکلات مربوط به تجزیه ‌امولسیون را
حذف کند.»
این محققان نتایج کار خود را تحت عنوان “نانوظرف‌های چیتوسان جاذب UV: افزایش
پایداری نوری مواد کپسوله‌شده و رهاسازی کنترل‌شده” در مجله Nanotechnology منتشر
کرده‌اند.