دریافت گرنت فدرال توسط یک دانشمندِ کورنل به منظور حذف اثرات مضر مواد شیمیایی

جوان هینستروزا، دانشمند الیاف دانشگاه کرنل به منظور تولید منسوجاتی که از نانوالیاف وظیفه‌دار ساخته شده‌اند با دولت آمریکا همکاری می‌کند. وی در سال‌های اخیر برای فعالیت‌های خود &#۱۷۸۴&#۱۷۸۳&#۱۷۸۱&#۱۷۷۶&#۱۷۷۶&#۱۷۷۶ دلار گرنت دریافت کرده است.

جوان هینستروزا، دانشمند الیاف دانشگاه کرنل به منظور تولید منسوجاتی که از
نانوالیاف وظیفه‌دار ساخته شده‌اند با دولت آمریکا همکاری می‌کند. وی در سال‌های
اخیر برای فعالیت‌های خود ۸۷۵۰۰۰ دلار گرنت دریافت کرده است.

نانوالیاف مذکور مواد شیمیایی صنعتی سمی را به محصولات جانبی بدون خطر تجزیه می‌کنند.
این منسوجات دارای کاربردهای بالقوه‌ای چون پوشش‌های ایمنی برای سربازان و سیستم‌های
تصفیه برای ساختمان‌ها و وسایل نقلیه هستند. هینستروزا یک استادیار در علم الیاف در
دانشگاهِ اکولوژی انسانی (College of Human Ecology) است و یکی از اعضای دو گروهی
است که ۲٫۲ میلیون دلار از وزارت دفاع ایالات متحده دریافت کرده‌اند. ۸۷۵۰۰۰ دلار
از مبلغ مذکور مستقیماً به فعالیت‌های هینستروزا اختصاص داده شده است. هر دو گرنت
مذکور از طریق آژانس کاهش تهدید دفاعی ایالات متحده اعطا شده است.

هینستروزا در این باره می‌گوید: «این نانوساختارها می‌توانند در ساخت فیلترهای
پیشرفته‌ی هوا و همچنین ساخت سیستم‌های حفاظت در برابر تهدیدات شیمیایی موجود در
هوا استفاده شوند. می‌توان در آینده از این مواد برای بسیاری از کاربردها در
ساختمان‌ها، هواپیماها و تجهیزات تنفسی بهره گرفت».

در پروژه اول که با همکاری دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی اجرا گردید تلاش شد تا
به این سوال پاسخ داده شود که چگونه بارهای الکتریکی بسیار کوچک موجود در الیاف و
نانوالیاف می‌توانند به جذب نانوذرات، باکتری و ویروس‌ها کمک کنند. هینستروزا در
این خصوص گفت: «درک اینکه چگونه این بارها به درون الیاف کشیده می‌شوند و چگونه در
شرایط محیطی مختلف انتشار می‌یابند، می‌تواند به پیشرفت‌های چشمگیری در فناوری
پالایش هوا منجر گردد».

موقعیت و توزیع بارهای الکتریکی در نانوالیاف مذکور توسط آندری کوتنست از ایالت
کارولینای شمالی در الگوریتم‌های دینامیک سیالی رایانه‌ای وارد شده است. وی به این
ترتیب توانسته است تا مسیر نانوذرات مذکور را در درون فیلتر پیش‌بینی کند. در
سال‌های اخیر هینستروزا یکی از پیشگامان در این عرصه بوده است.

در پروژه دوم که با همکاری دانشگاه کالیفرنیا-لس‌آنجلس (UCLA) اجرا شده است نحوه‌ی
افزودن نوعی جدید از مولکول‌ها (که پولی‌هدرای آلی فلزی نامیده می‌شوند) به
نانوالیاف پلیمری به منظور گیراندازی گازهای خطرناکی چون مواد شیمیایی صنعتی سمی و
گازهای شیمیایی در جنگ‌ها بررسی شده است. این گازها پس از گیراندازی به مواد
کم‌خطرتر تجزیه شده و برای پالایش بیشتر بار دیگر جذب می‌گردند. این مولکول‌ها برای
اولین بار توسط عمر یاغی از UCLA ساخته شدند. همچنین در این پروژه، با همکاری آندره
نل (Andre Nel) از UCLA، خطر بالقوه‌ی این سیستم‌های نانوفیبر-نانوذره برای
انسان‌ها بررسی شده است.