محققان آزمایشگاه ملی لیورمور دریافتهاند که ملکولهای آب در درون نانولولههای کربنی بدون چسبیدن به سطح بسیار صاف آنها با سرعت زیادی شبیه حرکت آب در درون کانالهای زیستی حرکت می کنند. به عقیده محققان یکی از کاربردهای این روش در آب، نمک زدایی از آب دریا خواهد بود و از این روش بجای استفاده از غشاء ها با صرف انرژی کمتری جهت نمک زدایی استفاده خواهد شد.
استفاده از نانولولههای کربنی برای انتقال ملکول ها
هدایت ملکولها از غشاء سلولها برای بسیاری از فرآیندهای حیاتی سلولها ضروری است. محققان آزمایشگاه ملی لیورمور درصددند تا این فرایند طبیعی را تقلید کنند. جهت این در اولین اکتشاف این گروه تحقیقاتی، آنها دریافتند که ملکولهای آب در درون به عقیده محققان یکی از کاربردهای این روش در آب، نمک زدایی از آب دریا خواهد بود و در مطالعه این محققان نیز مشخص گردید که منافذ با قطر کمتر از ۶/۱ نانومتر یونهای محققان معتقدند که با تغییر قطر نانولولهها و تغییر موادی که فضای بین نانولولهها نتایج این مطالعه در شماره ژوئن مجله PNAS منتشر گردیده است . |