برخی از مواد در تابش خود دارای چشمک‌های تناوبی هستند که از پیش‌بینی‌های نیلز بور پیروی نکرده و علت آنها در شیمی‌فیزیک مدرن به‌صورت یک راز باقی مانده است. اخیراً محققانی از دانشگاهِ نوتردام یک گام اولیه محکم به‌سوی فهم این پدیده برداشته‌اند. آنها دریافته‌اند که بازه‌های زمانی روشن و خاموش در تابش نقاط کوانتومی نانوبلوری متناوب، از یک توزیع قانون توانی کلی پیروی می‌کند. این کشف به محققان این امکان را می‌دهد که نگاهی عمیق‌تر به ساز و کار فیزیکی‌ِ زمان‌های روشن و خاموش در تناوب‌ها داشته باشند.
انتشار مقاله‌ای برای بررسی پدیده «چشمک‌زنی»
|
برخی از مواد در تابش خود دارای چشمک‌های تناوبی هستند که از پیش‌بینی‌های نیلز بور پیروی نکرده و علت آنها در شیمی‌فیزیک مدرن به‌صورت یک راز باقی مانده است. اخیراً محققانی از دانشگاهِ نوتر دام یک گام اولیه محکم به‌سوی فهم این پدیده برداشته‌اند. آنها دریافته‌اند که بازه‌های زمانی روشن و خاموش در تابش نقاط کوانتومی نانوبلوری متناوب، از یک توزیع قانون توانی کلی پیروی می‌کند. این کشف به محققان این امکان را می‌دهد که نگاهی عمیق‌تر به ساز و کار فیزیکی‌ِ زمان‌های روشن و خاموش در تناوب‌ها داشته باشند. بیش از یک قرن پیش که مکانیک کوانتومی مدرن بسیار جوان بود نیلز بور، گرچه میتوان موارد مشخصی از چشمک‌زنی را مستقیماً به جهش‌های کوانتومی بور اخیراً بلیزسار جانکو و همکارانش در تحقیقات خود یک «گزارش پیشرفت کار» ارائه جانکو گفت:«مولکول‌های فلورسنت می‌توانند در تصویربرداری از سیستم‌های زیستی و با کنترل فرایند چشمک‌زنی میتوان نقاط کوانتومی را در تصویربرداری چندرنگ از نتایج این تحقیق در نشریه Nature Physics به چاپ رسیده‌است. |
