در نمایشگاه به‌دنبال محصول نانویی

در اولین نمایشگاه توانمندی های ملی فناوری نانو علاوه بر دانشگاه ها، مراکز تحقیقاتی و پژوهشی، شرکت های بخش خصوصی و پژوهشگاه های وابسته به سازمان های دولتی نیز حضور پیدا کرده اند.
در یکی از غرفه‌ها نوشته شده بود که با استفاده از محصولات نانویی می توان میزان استفاده از سیمان را در ساخت و سازها تا ۲۰ درصد کاهش داد.

معرفی اجمالی برخی محصولات موجود در نمایشگاه توانمندی‌های ملی فناوری‌نانو

در اولین نمایشگاه توانمندی های ملی فناوری نانو علاوه بر دانشگاه ها، مراکز
تحقیقاتی و پژوهشی، شرکت های بخش خصوصی و پژوهشگاه های وابسته به سازمان های دولتی
نیز حضور پیدا کرده اند.

در یکی از غرفه‌ها نوشته شده بود که با استفاده از محصولات نانویی می توان میزان
استفاده از سیمان را در ساخت و سازها تا ۲۰ درصد کاهش داد.
 

در این باره از مسئول غرفه سؤال می
کنیم و او در جواب ما می گوید:”مثلاً اگر در ساخت برج میلاد محصولات
نانویی به کار می رفت، می شد با استفاده سیمان صرفه جویی شده در ساخت
این برج، یک بیمارستان میلاد نیز در آن احداث کرد!”

وی با اشاره به این که استفاده از نانومیکس، مقاومت بتن را تا دو برابر
افزایش می دهد، اظهار می‌کند: “استفاده از مواد مبتنی بر فناوری‌نانو
در ساخت و ساز، ایمنی ساختمان ها را نیز به میزان قابل توجهی افزایش می
دهد.”

این فعال صنعتی البته به برخی از مشکلات موجود در زمینۀ استفاده از این
محصولات در امر ساخت و ساز در کشور نیز اشاره می کند و می گوید:”در
آیین نامۀ مربوط به استفاده از بتن در ساخت و ساز، هیچ اشاره ای به
محصولات نانو نشده، به همین دلیل همینک عملاً از نظر قانونی امکان
استفاده از مواد نانویی در امر ساخت و ساز در کشور وجود ندارد.”

وی می افزاید:”به همین دلیل مجبوریم عمدۀ تولیدات خود را به دبی که شهر
ساختمان ها و برج‌های بلند است، صادر کنیم و فروش کمی در ایران داریم.”

او در عین حال تصریح می کند که استفاده از مواد نانویی هزینه های ساخت
و ساز را نیز به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
 

به سراغ غرفۀ دیگری می رویم که در آن
پوشاک نانویی به نمایش گذاشته شده است.

مسئول غرفه عنوان می کند که استفاده از مواد نانو در تولید پوشاک دو
ویژگی ضد بو و ضد حساسیت بودن را همزمان ایجاد کرده است؛ البته این دو
ویژگی به نحوۀ شستشوی پوشاک نیز بستگی دارند؛ اما نوع گران قیمت و
مادام العمر پوشاک نانویی در داخل کشور نیز قابل تولید است.

او در پاسخ به این سؤال که آیا استفاده از مواد نانویی در تولید لباس
ضرری برای بدن دارد؛ عنوان می کند:”مواد نانویی هیچ تأثیری روی بدن
انسان نداشته و تنها نقش حائل را میان بدن انسان و باکتری ها دارند و
مانع از تماس این دو با یکدیگر می شوند.”

چند قدم آن طرف تر در غرفۀ دیگری به فعالیت های انجام شده در زمینۀ
پوشش فلزات و به‌کارگیری فناوری نانو در این حوزه اشاره شده است.

این غرفه در زمینه صنعت خودرو و به کارگیری فناوری نانو در این بخش
فعالیت هایی را انجام داده‌است.

مسئول غرفه در این باره می گوید:”استفاده از نانومواد در رادیاتور
خودرو به کاهش ۱۵ درصدی مصرف سوخت خودرو منجر می شود.”

وی با بیان این که تاکنون این فناوری روی ۱۵ خودروی داخلی تست شده و
جواب مثبت داده‌ است، خاطرنشان می کند که تولیدات ما قابل رقابت با
مشابه خارجی است و قیمت آن کمتر از تولیدات خارجی است.

البته این فعال صنعتی به این نکته هم اشاره دارد که شرکت های خودروسازی
تاکنون هیچ حمایتی از توسعه و گسترش این فناوری در کشور انجام نداده
اند.

چند غرفه دیگر نیز به ارائۀ دستاوردهای خود در حوزۀ نانو در بخش هایی
مانند کاشی و سرامیک، رنگ، نانوالیاف، پلیمر، صنعت نفت، پتروشیمی و
معدنی پرداخته اند.

مسئول غرفه ای که در حوزۀ مواد معدنی و کاربرد فناوری نانو در این حوزه
فعالیت می کند، می گوید: “فناوری نانو به ویژه در بخش معدن در کشور ما
بسیار نوپاست و امیدواریم در سال های آینده تأثیر مثبت خود را روی بخش
معدن کشور نشان دهد.”

به هرحال آن چه از اظهارات مسئولان غرفه های مختلف می توان دریافت، این
است که فناوری نانو در کشور رواج یافته و شرکت های مختلفی نیز به این
حوزه وارد شده اند. آن چه در این میان اهمیت زیادی دارد حمایت از شرکت
های نوپا و بعضاً متعلق به بخش خصوصی است که به حوزۀ فناوری نانو وارد
شده و قصد دارند تولیدات خود را در این زمینه به بازار عرضه کنند.