یوری گاگاتسی و همکارانش از دانشگاه درکسل ایالات متحده، نشان داده‌اند که با انتشار نانولوله‌های کربنی در یک مایع، تحلیل شیمیایی چندین عنصرِ حل‌شده به‌صورت همزمان و در عرض چند نانوثانیه ممکن می‌شود. این ذرات نوک‌تیز در حضور یک میدان الکتریکی به‌عنوان پروب‌های تخلیه کورونای نانومقیاس عمل کرده، منجر به پیدایش طیف تابشی نوری بسیار حساسی می‌گردند.
آشکارسازی ترکیب مایع با استفاده از نانوپروب
یوری گاگاتسی و همکارانش از دانشگاه درکسل ایالات متحده، نشان داده‌اند که با انتشار نانولوله‌های کربنی در یک مایع، تحلیل شیمیایی چندین عنصرِ حل‌شده به‌صورت همزمان و در عرض چند نانوثانیه ممکن می‌شود. این ذرات نوک‌تیز در حضور یک میدان الکتریکی به‌عنوان پروب‌های تخلیه کورونای نانومقیاس عمل کرده، منجر به پیدایش طیف تابشی نوری بسیار حساسی می‌گردند.
گاگاتسی در این باره گفت:«تحلیل شیمیایی، نخستین کاربرد است؛ اما می‌توان از تخلیه نیز در الگودهی سطوح یا ساخت نانوذرات استفاده کرد.» این محققان برای انجام فرایند اندازه‌گیری، یک ولتاژ پالسی به نمونه مایعِ تحتِ آزمایش اعمال کردند. در این روش، برای القای یک پلاسمای غیر حرارتی در اطراف نانولوله‌های کربنی تنها به یک مولد کم‌توان(که در کف دست جا می‌گیرد) نیاز است. نور حاصل از تخلیه، به‌وسیله یک فیبر نوری منفرد(که با تابش هم‌مسیر بوده و به یک طیف‌سنج متصل است) جمع‌آوری می‌گردد. این طیف‌سنج، سیگنال مربوطه را به پیک‌های مجزا تفکیک می‌کند.
این گروه قصد دارند تا تجهیزات مورد استفاده در این روش را به‌صورت قابل حمل درآورده و اندازه آنها را کوچک‌تر کنند. گاگاتسی در این خصوص گفت:«ما به دنبال حمایت‌کننده‌های مالی هستیم. ما برای ثبت یک پتنت اقدام کرده‌ایم و به دنبال فرصت‌های تجاری‌سازی خواهیم بود.» او معتقد است که تخلیه‌های چگالی بالای القاشده از راه دور، می‌توانند در آینده برای انجام جراحی سلولی نانومقیاس مورد استفاده قرار گیرند. این ایده به بررسی بیشتری نیازمند است؛ اما نانولوله‌ها نشان داده‌اند که توان عبور از غشاهای سلولی را دارند، همچنین این مواد قادرند تا با ره‌گیری مکان‌های تجمع پادتن‌ها، خود را به مکان تومرها برسانند.
نتایج این تحقیق در نشریه Angewandte Chemie به چاپ رسیده‌است.
