گروهی از فیزیک‌دانان دانشگاه نورث‌وسترن، میکرولنز جدیدی ساخته‌اند که قادر است تا نور زیرقرمز در بسامدهای ارتباطات از راه دور را متمرکز کند. قدرت تمرکز این میکرولنز یک رکورد جهانی محسوب می‌گردد. این ابزار، یک پیشرفت بزرگ در فناوری تصویربرداری نوری است و این قابلیت را دارد که به نوآوری‌هایی در فرایندهای ساخت ابزارهای الکترونیکی شخصی منجر گردد.
ساخت لنزهای نوری نانویی
گروهی از فیزیک‌دانان دانشگاه نورث‌وسترن، میکرولنز جدیدی ساخته‌اند که قادر است تا نور زیرقرمز در بسامدهای ارتباطات از راه دور را متمرکز کند. قدرت تمرکز این میکرولنز یک رکورد جهانی محسوب می‌گردد. این ابزار، یک پیشرفت بزرگ در فناوری تصویربرداری نوری است و این قابلیت را دارد که به نوآوری‌هایی در فرایندهای ساخت ابزارهای الکترونیکی شخصی منجر گردد.
لنز جدید را یک استاد برجسته فیزیک دانشگاه نورث‌وسترن به نام پروفسور سرینیواس سریدار و همکارانش از گروه فیزیک و مؤسسه تحقیقات مواد الکترونیکی این دانشگاه ساخته‌اند. این میکرولنز دوبعدی که از شاخص شکست منفی استفاده می‌کند، از طریق الحاق یک زیرلایه بلوری فوتونیک به یک ویفر نیمه‌رسانای چندلایه ساخته شده‌است و در ساخت آن از فناوری‌نانو بهره گرفته شده‌است.
این میکرولنز، قادر است تا پرتو زیرقرمز را در فاصله ۱۲ میکرومتری از سطح لنز به یک نقطه متمرکز کند؛ این فاصله یکی از کوچک‌ترین فاصله‌های کانونی‌ای است که تاکنون گزارش شده‌است. علاوه بر این، میزان تمرکز نقطه حاصله بسیار بالا بوده و پخش شدگی آن بسیار کم است. سریدار در این باره گفت:«ما نیاز داریم تا برای برداشتن گام‌های بعدی و ساخت ابزارهای الکترونیکی کارامدتر همچون دوربین‌های دیجیتال، راه‌هایی را برای کوچک‌تر ساختن اجزا بیابیم. این تحقیق نشان می‌دهد که می‌توان اجزای نوری زیرقرمزِ بسیار فشرده‌ای ساخت و بدون از دست دادن کیفیت تصویر، آنها را با فناوری‌های نیمه‌رسانای کنونی ادغام نمود».
وی افزود:«فناوری تصویربرداری نوری، جزئی حیاتی از الکترونیکِ نوری(اپتوالکترونیک) است که برای انتقال اطلاعات، به جای الکترون‌ها از نور استفاده می‌کند. این فناوری ساخت ابزارهای جدیدی را که اجزای نوری و الکترونیکی را با هم ادغام می‌کنند و در ساخت نسل آینده رایانه‌ها بسیار لازم هستند، تسریع می‌کند.» این تحقیق از سوی آزمایشگاه‌های تحقیقاتی نیروی هوایی و بنیاد ملی علوم حمایت می‌شده‌است.
نتایج این تحقیق در نشریه Applied Physics Letters به چاپ رسیده‌است.
