نانوذراتی با ماندگاری بالا در بدن

نانوذرات مواد حاجب بسیار خوبی برای تصویربرداری در پزشکی هستند؛ اما زمانی که
به‌عنوان ذرات مستقل تزریق می‌شوند، سریعاً از خون به کبد بیمار رفته و در
نتیجه از سودمندی روش کاسته می‌‌‌‌شود. با قرار دادن نانوذرات مغناطیسی در
گلبول‌‌‌‌های قرمز بیمار، این ذرات از اینکه به‌وسیله ساز و کار‌‌‌‌های دفعی
بدن حذف شوند، ایمن می‌مانند و می‌‌‌‌توانند تا ۱۲۰ روز(که سن طبیعی یک سلول‌‌‌‌های
قرمز خونی سالم است) در بدن باقی بمانند.

دکتر وان هوتن، سرپرست گروه، می‌‌‌‌گوید:«با افزیش زمان ماند‌‌‌‌گاری نانوذرات
در بدن از دقیقه به ساعت و روز، می‌توان اعمالی مثل مانیتور کردن درمان‌‌‌‌های
پیچیده قلبی عروقی را به‌وسیله تصویربرداری‌ـ که هم‌اکنون چند ساعت به طول می‌‌‌‌انجامد‌ـ
به‌راحتی انجام داد.

برای مثال با این نانوذرات می‌‌‌‌توان حجم خون در حفره‌‌‌‌های مختلف قلب در طول
درمان radio-frequency ablation را مشخص کرد. RF ablationروشی با تهاجم کم برای
درمان مشکلات آریتمی قلبی است که طی آن یک میله جراحی وارد قلب بیمار شده،
ساعت‌ها آن‌‌‌‌جا می‌‌‌‌ماند. در این روش می توان به جای میله از نانوذرات
ساخته‌شده استفاده کرد و آنها در تمام مدت انجام عمل در محل باقی بمانند.