دو نوع متفاوت از نانوذرات ضد باکتری به‌وسیله دو گروه تحقیقاتی مستقل در انگلیس و کره ساخته شده‌است که می‌توانند مانع از ایجاد عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها شوند.
استفاده از نانوذرات برای مبارزه با عفونت‌ها
دو نوع متفاوت از نانوذرات ضد باکتری به‌وسیله دو گروه تحقیقاتی مستقل در انگلیس و
کره ساخته شده‌است که می‌توانند مانع از ایجاد عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها شوند.
با توجه به اینکه حدود ۸۰ درصد از عفونت‌هایی که بیماران در بیمارستان با آنها
مواجه هستند، ناشی از باکتری‌های روی سطح مواد زیستی و افزاره‌های پزشکی است؛ نیاز
به عوامل ضد باکتری قوی بسیار زیاد است. نانوذرات نقره فعالیت ضد میکروبی خوبی نشان
می‌دهند؛ اما به‌دلیل حساسیتشان به نور و دما برای بعضی از کاربردها مانند پانسمان‌های
زخم مناسب نیستند. آنها به هم چسبیده و کلوخه می‌شوند که این امر باعث کاهش
بازدهشان می‌شود.
آدام لی و همکارانش در دانشگاه یورک انگلیس، با استفاده از یک آلومینای متخلخل برای
تثبیت نانوذرات کربنات نقره، روش جدیدی را برای پایدار کردن نانوذرات نقره توسعه
داده‌اند. لی توضیح می‌دهد که در این حالت نانوذرات نقره به‌شدت پراکنده می‌شود و
در واقع روی نانوسوزن‌های آلومینایی تثبیت می‌شوند. در این حالت، میزان رهاسازی یون‌های
نقره به حداکثر می رسد. این نانوذرات تثبیت‌شده به‌آسانی می‌توانند داخل اسفنج یا
پانسمان‌های الیافی قرار گیرند. این کار برای محدود کردن گونه‌های نقره فعال داخل
زخم‌های بیمار برای چندین روز، ضروری است.
این گروه در تست‌هایی که با باکتریaureus Staphylococcus(عامل گستره ای از بیماری‌ها
از عفونت‌های ساده پوستی گرفته تا عفونت‌های شدید) انجام داد، دریافت که این
نانوذرات در مقایسه با سولفادیازین نقره که در درمان زخم‌ها و سوختگی‌های شدید
بسیار استفاده می‌شود، عوامل ضد باکتری بهتری هستند.
لی و همکارانش اکنون با شرکت محصولات پزشکی اسمیت و نفیو کار می‌کنند و تصمیم دارند
که این نانوذرات را برای آزمایش کردن در بیمارستان‌ها داخل پانسمان‌های مناسب وارد
کنند.
جیونگ جانگ و یورا کیم در دانشگاه ملی سئول نیز با استفاده از یک روش کاملاً متفاوت،
برای تولید نانوذرات زیست‌فعال، از پلیمرهای ضد باکتری استفاده کرده‌اند.
این محققان با استفاده از پلیمریزاسیون شیمیایی، نانوذرات هسته‌ـ سیلیکا را با لایه
نازکی از یک پلیمر ضد باکتری پوشش دادند. آنها متوجه شدند که این نانوذرات کپسوله‌شده
دارای خواص ضد باکتری عالی ضد باکتری‌های S. aureus و E. coli (باکتری‌هایی که سبب
مسمومیت غذایی می‌شوند) هستند.
آنها با تغییر قطر هسته سیلیکایی، ذراتی با اندازه‌های یکنواختی به دست آوردند که
توده‌ای نمی‌‌‌شدند؛ بنابراین مساحت سطح آن تغییر نمی‌کرد. جانگ می‌گوید:«نانوساختارهای
ضد باکتری با مساحت سطح بالا در مقایسه با نوع توده‌ای‌شان، از بازده بالاتری
برخوردار است.» نتایج این دو تحقیق در مجله .Chem. Commun منتشر شده‌اند.
