نشست مشترک فائو و سازمان بهداشت جهانی برای بررسی ریسک‌های فناوری‌نانو در مواد غذایی

سازمان خواروبار وکشاورزی ملل متحد (FAO ) و سازمان بهداشت جهانی (WHO)، نیاز به مشاوره‌های علمی در مورد ملاحظات ایمنی مواد غذایی که ممکن است با استفاده از فناوری‌نانو در بخش‌های غذایی و کشاورزی ناشی شود، را از طریق فعالیت‌های پویشی منجسم سازماندهی کرده است.

سازمان خواروبار وکشاورزی ملل متحد (FAO ) و سازمان بهداشت جهانی (WHO)، نیاز به
مشاوره‌های علمی در مورد ملاحظات ایمنی مواد غذایی که ممکن است با استفاده از
فناوری‌نانو در بخش‌های غذایی و کشاورزی ناشی شود، را از طریق فعالیت‌های پویشی
منجسم سازماندهی کرده است. با توجه به افزایش علاقه جهانی به استفاده از فناورری
نانو و ملاحظات مربوط به الزامات ایمنی بالقوه مواد غذایی، FAO و WHO برنامه‌ریزی
کرده‌اند تا یک نشست تخصصی مشترک در این زمینه برگزار کنند. هدف این نشست، شناسایی
شکاف‌های دانش در زمینه‌های ایمنی مواد غذایی، بررسی رویه‌های ارزیابی ریسک موجود،
و در نتیجه حمایت بیشتراز تحقیقات ایمنی مواد غذایی و توسعه رهنمود جهانی در مورد
روش‌های مناسب ودقیق برای ارزیابی ریسک‌های بالقوه ایمنی مواد غذایی که ممکن است از
نانوذرات ناشی شوند، است.

این نشست با عنوان «نشست مشترک متخصصان FAO وWHO در مورد کاربردهای فناوری‌نانو در
بخش‌های غذا و کشاورزی: الزامات ایمنی بالقوه مواد غذایی» در روزهای ۱ تا ۵ ژوئن
سال ۲۰۰۹ در محل ساختمان فائو در شهر رم ایتالیا برگزار خواهد شد. محورهای بحث نشست
متخصصان، باید کاربردهای واقعی و پیش‌بینی شده فناوری‌نانو را در بخش‌های غذا و
کشاورزی پوشش دهد. محورهای این نشست عبارتند از:

• کاربردهای فناوری‌نانو در تمام جنبه های تولید اولیه موادغذایی از گیاهان و
حیوانات؛
• کاربردهای فناوری‌نانو در پردازش، بسته‌بندی و توزیع موادغذایی؛
• استفاده از ابزارهای تشخیصی نانو برای شناسایی و کنترل مواد غذایی و تولیدات
کشاورزی.

هدف کلی این نشست، فراهم کردن اطلاعات جامع برای کشورهای مختلف درباره ریسک‌های
ایمنی بالقوه و شناخته شده موادغذایی، شناسایی اولویت‌های کاری مورد نیاز برای
ارزیابی بهتر این ریسک‌ها و ارائه مشاوره برای ارتقای بحث‌های شفاف و ساختارمند بین
ذینفعان است.

اهداف نشست متخصصان عبارتند از:

• جمع‌آوری کاربردهای واقعی و پیش‌بینی شده فناوری نانو در بخش‌های غذا و کشاورزی؛

• تعیین ضرورت وجود ادوات بیشتر برای شناسایی داده‌های مورد نیاز و شکاف‌های
تحقیقاتی؛
• توجه به کاربردهای روش‌های ارزیابی ریسک موجود برای ارزیابی ایمنی نانومواد مورد
استفاده در زنجیره غذایی؛
• شناسایی حوزه‌های اولویت دار برای ارائه مشاوره‌های علمی مورد نیاز از جانب فائو؛
و
• ارائه مشاوره در مورد روش‌ها و ابزارهای ارتقای بحث‌های مطمئن و شفاف در بین
ذینفعان.