ارزیابی پایداری پلیمرها با کمک روش‌‌های الکتروشیمیایی و نانولوله‌های کربنی

پژوهشگران دانشگاه صنعتی اصفهان، موفق شدند، ضمن معرفی پلیمرهای پلی‌آمید فعال نوری (فتواکتیو)، روشی ساده و مناسب، برای بررسی پایداری مواد پلیمری، با استفاده از روش‌های الکتروشیمیایی و الکترود نانولوله‌های کربنی، ارائه کنند. پلیمر تهیه شده، به دلیل استحکام و مقاومت حرارتی بالا، پتانسیل استفاده در ساخت کابل‎ها، مدارهای الکتریکی، کابل تلفن و فیبرنوری، کاربرد دارد.

پژوهشگران دانشگاه صنعتی اصفهان، موفق شدند، ضمن معرفی پلیمرهای پلی‌آمید فعال
نوری (فتواکتیو)، روشی ساده و مناسب، برای بررسی پایداری مواد پلیمری، با
استفاده از روش‌های الکتروشیمیایی و الکترود نانولوله‌های کربنی، ارائه کنند.
پلیمر تهیه شده، به دلیل استحکام و مقاومت حرارتی بالا، پتانسیل استفاده در
ساخت کابل‎ها، مدارهای الکتریکی، کابل تلفن و فیبرنوری، کاربرد دارد.

دکتر شادپور ملک‌پور، استاد دانشگاه صنعتی اصفهان، در رابطه با این پژوهش گفت:
”پلی آمیدهای فعال نوری سنتزی و طبیعی، بخاطر کاربردهای فراوان و منحصر به
فردشان، به صورت گسترده‌ای مورد توجه شیمیدانان واقع شده‌اند. یکی از اهداف این
تحقیق، ارائه و توسعه‌ی روش‌های سریع و کارآمد، برای بررسی رفتار و خواص
پلیمرها بوده است“.

دکتر ملک‌پور، درباره‌ی چگونگی انجام این پژوهش گفت: ” این پژوهش، در دو بخش
صورت گرفته است؛ در بخش اول، یک سری پلی‌آمیدهای فعال نوری، با پایداری بالا و
خاصیت فتواکتیو تهیه‌شد و در بخش دوم، یک روش جدید و حساس الکتروشیمیایی، بر
پایه‌ی نانولوله‌های کربنی چند دیواره، برای ارزیابی پایداری الکتروشیمیایی
پلی‌آمیدهای ساخته‌شده، و ارزیابی خواص اکسایشی و احیایی آنها، ارائه شده است“.

وی، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، با بیان این مطلب
که، ”مواد پلیمری ساخته‌شده، در محیط‌های آبی، حلالیت بسیار کمی دارند و ردیابی
آنها با استفاده از سنسورهای الکتروشیمیایی موجود امکان پذیر نیست“، افزود:
”استفاده از نانولوله‎ای کربنی چند دیواره، با افزایش قابل ملاحظه‌ی حساسیت
سنسورها، امکان بررسی خواص و پایداری الکتروشیمیایی مواد موجود را فراهم
می‌آورد“.

دکتر ملک‌پور، کابردهای متنوعی را برای پلیمرهای ساخته‌شده بیان نمود که از آن
جمله می‎توان، امکان استفاده از آنها برای عایق نمودن کاغذ برای موتورهای
الکتریکی، و پوشش‌های فلزی و غیر فلزی اشاره کرد.

علاوه بر این، دکتر ملک‌پور، از قابلیت‌های منحصر به فرد روش ارزیابی پایداری و
رفتار الکتروشیمیایی پلیمرها با استفاده از روش‌های فناوری‌نانو یاد کرد و
اظهار داشت: ”حساسیت بالا به غلظت‌های بسیار کم پلیمرها در محیط آبی با pH های
مختلف، امکان تشخیص نقاط شروع پتانسیل اکسایش پلیمرها و اجزای تشکیل دهنده‌ی
آنها در شرایط مختلف، تشخیص میزان تأثیر مونومرها و گروه‌های عاملی مختلف موجود
در ساختار پلیمرها بر پایداری الکتروشیمیایی آنها، امکان تجزیه کمی و کیفی
پلیمرها، سرعت بسیار بالا و هزینه‌ی پائین در کنترل کیفی و ارزیابی نمونه‎ها،
امکان بررسی مواد پلیمری در مقیاس خیلی کوچک، از کاربردهای این روش ارزیابی
است“.

جزئیات این پژوهش که در حدود ۱۳ ماه، و با همکاری آقای مهدی تقوی زاهدکلائی،
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی اصفهان، انجام گرفته‌است،
در مجله‌ی
Polymer (جلد ۴۹، صفحات ۳۲۴۹-۳۲۳۹، سال ۲۰۰۸)
، منتشر شده‌است.