سخت‌کاری سطوح فلزات به‌کمک پوشش‌های نانوبلوری

با روش الکترولیز پلاسمایی پالسی نانوکریستالی می‌توان علاوه بر ایجاد لایه‌
اکسیدی روی سطوح آلیاژهای سبک همانند آلومینیوم، منیزیم و تیتانیوم به سخت‌کاری
سطوح فلزات به کمک فرایند کاتدی و همچنین اکسیدزدایی سطحی پرداخت. همچنین این
روش جایگزینی مناسب برای روش کروم سخت، است.

از پوشش‌های سرامیکی تولید شده به‌وسیله این پژوهشگران می‌توان به عنوان
نیمه‌هادی‌های با توان فیلتراسیون، افزایش مقاومت به خوردگی و سایش قطعات مورد
استفاده در صنایع خودرو، نفت، گاز، پتروشیمی و تجهیزات پزشکی استفاده نمود.

پژوهشگران این طرح، برای دستیابی به نتایج موردنظر خود، از بمباران سطح آلیاژ
آلومینیوم ۶۰۸۲ و کربوراسیون نانوبلوری استفاده کرده‌اند.

محمود علی‌اف خضرایی در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه توسعه فناوری‌نانو،
گفت: “در فرآیند تولید پوشش نانوبلوری، ولتاژ ۴۰۰ ولت و الکترولیت حاوی
گلیسیرین استفاده شده است که برای جلوگیری از ذوب سطحی، از حداکثر فرکانسی
معادل ۲۰ کیلوهرتز و حداقل چرخه کار معادل ۵ درصد بهره گرفتیم”.

وی در ادامه افزود: “آنالیز تفرق اشعه X نشان‌دهنده تشکیل کاربید آلومینیوم
نانوبلوری با ترکیب کربن کمتر از مقدار استوکیومتری بود و اندازه متوسط
نانوبلورهای کاربیدی بدست آمده، در حدود ۲۰ تا ۴۰ نانومتر بود”.

شایان ذکر است که مقاومت به خوردگی نمونه‌های پوشش داده شده که با تست
“پلاریزاسیون پتانشیوداینامیک”، بررسی شده و نتایج حاکی از افزایش مقاومت به
خوردگی نمونه‌های پوشش داده شده است و نتایج بدست آمده از تست سایش نیز بهبود
نسبی رفتار تریبولوژیکی را نشان می‌دهد. در پایان، مهندس خضرایی از موجود بودن
دانش فنی تدوین شده برای ساخت کارخانه مرتبط و آمادگی ارائه آن به
سرمایه‌گذاران خبر داد.

جزئیات این پژوهش که با راهنمائی دکتر علیرضا صبور روح اقدم عضو هیئت علمی
دانشگاه تربیت مدرس و با همکاری کارلوس موریلو و رضا میراسماعیلی از دانشگاه
کیوشوی ژاپن انجام گردیده،
در مجله Surface and Coatings Technology (جلد ۲۰۲،
صفحات ۵۴۹۶-۵۴۹۳، سال ۲۰۰۸) منتشر شده است.