یک گروه پژوهشی در آزمایشگاه ملی اوک ریج دریافته‌اند که می‌توانند رسانایی اتصالات میان نانولوله‌ها را با افزودن نقایصی در ساختار این نانولوله‌ها افزایش دهند.
نانولوله‌های دارای نقص ساختاری، جایگزینی خوب برای سیلیکون
|
نانولوله‌های کربنی منفرد رساناهای بسیار خوبی هستند، زیرا آنها در واقع یک تک‌مولکول کربن می‌باشند. آنها در زمینه انتقال بار حتی از سیلیکون نیز بهتر عمل می‌کنند و این بدان معناست که مدارات نانولوله‌ای می‌توانند سرعت محاسبات را افزایش داده و اندازه تراشه‌ها را کاهش دهند. وینست مونیر در آزمایشگاه ملی اوک ریج در تنسی می‌گوید: «مشکل این است که اتصال مونیر می‌گوید زمانی که الکترون‌ها به انتهای یک نانولوله می رسند، به جای حال گروه پژوهشی مونیر دریافته‌اند که می‌توانند شفافیت این اتصالات را با اتم‌های کربن در یک نانولوله به طور معمول آرایش شش‌ضلعی دارند. این محققان از این نتایج نشان می‌دهند که چنین بی‌نظمی‌ها می‌توانند رسانایی اتصالات انتهایی افزودن فقط دو نقص ساختاری همانند یک پنجره رسانایی عمل می‌کند که جریانات با به طور معمول الکترون‌هایی که به یک اتصال سه‌راهی Y شکل می‌رسند، به دیواره مونیر می‌گوید: «این یک اثر غیرمستقیم است؛ هیچ الکترونی از طریق خود این نقایص گروه پژوهشی مونیر می‌گویند می‌توان از این نقایص ساختاری برای هدایت دقیق یک
|
