پیشرفتی بزرگ در تولید نانولوله‌های کربنی

نانولوله های کربنی دارای خواص متعددی همانند مقاومت کششی بالا، انعطاف‌پذیری
زیاد، رسانایی الکتریکی و حرارتی زیاد و شفافیت بوده و در نتیجه موجب جلب توجه
صنایع مختلفی از جمله صنایع الکترونیک، اتومبیل سازی، انرژی و پوشاک شده است.

تاکنون استفاده از فناوری نانولوله‌های کربنی به علت نبود روشی ارزان برای
تولید ورقه‌های بزرگ از این مواد شدیداً محدود شده بود. اما تیم دانشگاه تگزاس
دالاس به تازگی اثبات کرده‌است. که نانولوله‌های کربنی می‌توانند به صورت تجاری
و به شکل ورقه‌های شفافی که از یک ورقه استیل با وزن مشابه محکم‌تر هستند،
تولید شوند.

نانولوله‌های کربنی دارای کاربردهای بالقوه متعددی هستند که به عنوان نمونه
می‌توان به موارد زیر اشاره نمود: نمایشگرهای آلی، انتشاردهنده نور،‌ حسگرهای
الکترونیکی با نویز کم، ماهیچه‌های مصنوعی،‌ اجزای رسانا و منابع تولید نور
قطبی (پلاریزه) با دامنه وسیع که می‌توانند در کمتر از یک ده هزارم ثانیه روشن
شوند.

ساختارهای خودتشکیل‌شونده در ابتدا به صورت شیمیایی رشد می‌کنند و نانولوله‌ها
همانند درختان در جنگل به صورت همراستا قرار گرفته و ورقه‌هایی با سرعت تولید
تا هفت متر در دقیقه تولید می‌گردند. برخلاف روش‌های قبلی تولید ورقه – که با
استفاده از پخش کردن نانولوله‌ها در مایعات انجام می‌شد- این فرآیند خشک، منجر
به تولید موادی می‌شود که از نانولوله‌های بسیار بلند که برای بهینه‌سازی
مجموعه خصوصیات بی‌نظیر آنها لازم است، تشکیل شده‌است.

دکتر ری اچ باغمان از دانشگاه تگزاس می‌گوید: به ندرت پیش می‌آید که پیشرفت یک
فرآیند به قدری آسان باشد که تجاری‌سازی سریع آن به نظر ممکن بیاید. همچنین به
ندرت اتفاق می افتد که یک پیشرفت، به سرعت کاربردهای گوناگون خود را به نمایش
بگذارد.

نتایج این تحقیق در مجله‌ی Science منتشر شده‌است.