اثرات جانبی شیمیدرمانی و داروهای درمانی دیگر بر روی میلیونها بیمار مبتلا به سرطان میتواند ویرانکننده باشد. اما تحقیقات دارورسانی جدید مبتنی بر فناوری نانو و میکرو میتواند این اثرات را به شدت کاهش داده و راحتی بیماران را فراهم سازد.
رسانش هدفمند دارو به سلولهای سرطانی با استفاده از نانوحبابها
اثرات جانبی شیمیدرمانی و داروهای درمانی دیگر بر روی میلیونها بیمار مبتلا به سرطان میتواند ویرانکننده باشد. اما تحقیقات دارورسانی جدید مبتنی بر فناوری نانو و میکرو میتواند این اثرات را به شدت کاهش داده و راحتی بیماران را فراهم سازد.
فناوری جدید دارورسانی که توسط پروفسور ریمونا مارگالیت از دانشکده بیوشیمی دانشگاه تلاویو توسعه یافته است، این امکان را فراهم میآورد که داروها به صورت خاص سلولهای سرطانی را هدف قرار دهند. بدین ترتیب سلولهای سالم اطراف تومورهای سرطانی دستنخورده باقی مانده و اثرات جانبی دردناک شیمیدرمانی کاهش مییابند. این دانشمندان از حبابهای بسیار کوچک حاوی دارو که تنها با استفاده از میکروسکوپهای قدرتمند قابل مشاهده هستند، استفاده کردهاند. پروفسور مارگالیت میگوید: «این پیشرفت در خط مقدم تحقیقات مربوط به دارورسانی و درمان سرطان قرار دارد. از فناوری حباب میتوان در درمان بیماریهای دیگری همچون دیابت، ورم مفاصل، زخمها، و بیماریهای عفونی نیز استفاده کرد. در عرض ۲۰ سال این روش میتواند به طور وسیعی مورد استفاده قرار بگیرد». هدف: سرطان در حال حاضر داروهای سرطان در کل بدن جریان داشته و به هر سلولی که با آن مواجه میشوند، اعم از سالم و سرطانی، وارد میشوند. زمانی که داروهای ضدسرطان به سلولهای سالمی که به این داروها نیازی ندارند میرسند، موجب ایجاد اثرات جانبی نامطلوبی همچون ریزش مو و حالت تهوع میگردند. نگرانی بیشتر درباره ایجاد خطرات سلامتی دیگری است که در اثر آسیبی ایجاد میشوند که این داروها به سیستم ایمنی بدن وارد میکنند. پروفسور مارگالیت از این فناوری برای درمان سرطان و ورم مفاصل استفاده کرده و نتایج آن را در Nature Nanotechnology و Controlled Release منتشر نمودهاند. این فناوری این امکان را ایجاد میکند که داروهای ضدسرطان را درون حبابهای بسیار کوچکی قرار دهند که میلیونها عدد از آنها در یک اینچ جای میگیرند. سطح این سلولها حاوی عاملی است که میتواند سلولهای سرطانی را از سلولهای معمولی تشخیص دهد. وقتی این حبابها یک سلول سرطانی را تشخیص میدهند، دارویی را که حمل میکنند در محل آن سلول رها میکنند. نتایج مثبت این کار دوگانه است: مقدار بیشتری از داروی ضدسرطان به سلولهای سرطانی رسیده و تأثیر درمان افزایش مییابد؛ سلولهای سالم به عملکرد طبیعی خود ادامه داده و اثرات جانبی دردناک ناشی از رسیدن دارو به این سلولها حذف میشوند. با وجودی که تا رسیدن این فناوری به آزمایشهای بالینی هنوز ۱۰ سال فاصله وجود دارد، این اکتشاف جدید امیدهای تازهای را برای درمان سرطان ایجاد کرده است. |