نانولوله‌های کربنی برای نمایشگرهای مسطح

مهندسان در آمریکا و کانادا نشان داده‌اند که منابع الکترونی‌نوری نانولوله‌ای، نور را بیش از آنچه انتظار می‌رود، جذب می‌کنند. این نتیجه می‌تواند برای گستره‌ی وسیعی از کاربردها از قبیل نانوالکترونیک در خلاء و فناوری‌های پیل خورشیدی بسیار مهم باشد. همچنین این خاصیت برای نمایشگرهای مسطح نانولوله‌ای بسیار نویدبخش است.

مهندسان در آمریکا و کانادا نشان داده‌اند که منابع الکترونی‌نوری نانولوله‌ای، نور را بیش از آنچه انتظار می‌رود، جذب می‌کنند. این نتیجه می‌تواند برای گستره‌ی وسیعی از کاربردها از قبیل نانوالکترونیک در خلاء و فناوری‌های پیل خورشیدی بسیار مهم باشد. همچنین این خاصیت برای نمایشگرهای مسطح نانولوله‌ای بسیار نویدبخش است.

نانولوله‌های کربنی خواص انتشار الکترونی خیلی خوبی دارند. آنها تحت یک میدان الکتریکی یا موقع قرار گرفتن در معرض نور، مقدار زیادی جریان تولید می‌کنند. این خاصیت نانولوله‌ها در کاربردهایی مانند نمایشگرهای مسطح استفاده می‌شود.

اگرچه کارهای زیادی در زمینه انتشار الکترونی- میدانی(انتشار الکترونی با استفاده از میدان خارجی) از نانولوله‌ها انجام شده است، اما به انتشار الکترونی نوری(انتشار الکترونی موقع قرار گرفتن در معرض نور) کمتر توجه شده است.
 

اکنون علیرضا نوژه و همکارانش در دانشگاه بریتیش کلمبیا و دانشگاه استنفورد اولین اندازه‌گیری‌های انتشار نوری یک مجموعه‌ی کم‌ پشت از نانولوله‌های کربنی تک‌جداره هنگام تابیدن نور UV به آنها، را گزارش کرده‌اند. این محققان متوجه شده‌اند که جریان انتشار الکترونی مشاهده شده از آنچه با توجه به سطح ویژه این نانولوله‌ها به تنهایی، انتظار می‌رود؛ خیلی بیشتر است.

نوژه می‌گوید: این نانولوله‌های کربنی ممکن است که مانند آنتن‌های نوری عمل کرده و جذب نور و انتشار الکترون را افزایش می‌دهند. نوژه ادامه می‌دهد: منابع الکترونی می‌توانند برای کاربردهای زیادی از قبیل الگودهی و میکروسکوپ الکترونی، افزاره‌های نانوالکترونیک، پردازشگرهای اطلاعات کوانتومی، و نمایشگرهای مسطح مفید باشند.

مزایای منابع الکترونی نانولوله‌ کربنی در مقایسه با منابع الکترونی مرسوم عبارتند از : توان بالقوه برای درخشندگی و جریان بیشتر، اطمینان و پایداری بهتر و میدان خارجی مورد نیاز کوچک‌تر برای انتشار. بعلاوه خواص انتشاری آنها آسان‌تر می‌تواند کنترل شود.

این محققان نتایج خود را در مجله J. Appl. Phys. منتشر کرده‌اند.