|
محققان مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، با همکاری سازمان پژوهش‌های علمی و
صنعتی ایران، با افزودن نانورس به کامپوزیت چوب-پلاستیک ساخته‌شده از باگاس (تفالۀ
نیشکر)، موفق شدند خواص مکانیکی و فیزیکی آن را بهبود دهند.
دکتر علیرضا عشوری، عضو هیئت علمی پژوهشکده صنایع شیمیایی سازمان پژوهش‌های
علمی و صنعتی ایران، گفت: « هدف اصلی، بررسی تأثیر افزودن نانورس با درصدهای
وزنی مختلف، بر خصوصیات فیزیکی و مکانیکی ماده مرکب ساخته شده از باگاس و پلی
پروپیلن است».
وی افزود: «همان‌طور که از نام مواد مرکب پیداست، این مواد از ترکیب و اختلاط
دو یا چند ماده به‌دست می‌آیند. کامپوزیت‌ها، موادی چندجزئی هستند که خواص آنها
در مجموع، از خواص هرکدام از اجزاء به‌تنهایی، بهتر است و اجزای مختلف، کارایی
یکدیگر را بهبود می‌بخشند. در این میان، گروهی از این مواد به نام مواد مرکب
چوب-پلاستیک به‌دلیل ویژگی‌های برتر نسبت به دو مادۀ اصلی تشکیل‌دهنده (چوب و
پلاستیک)، کاربردها و مصارف متعددی ازجمله در صنعت ساختمان، خودروسازی، هوافضا
و … پیدا کرده‌است».
دکتر عشوری، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژۀ توسعۀ فناوری نانو گفت: «در
این بررسی، از آرد باگاس (۳۰%) به‌عنوان مادۀ لیگنوسلولزی تقویت‌کننده،
پلی‌پروپیلن (۷۰%) به‌عنوان ماتریس و انیدریدمالئیک پروپیلنی (MAPP)، به‌عنوان
عامل جفت‌کننده (۲% و ۴%) استفاده شد. نانورس (Nanoclay) با درصد وزنی ۴%، به
این مواد افزوده شد و سپس خصوصیات مکانیکی مانند استحکام و مدول کششی، استحکام
دربرابر ضربه) و همچنین برخی از خصوصیات فیزیکی (از جمله میزان جذب آب، در مدت
۲۴ ساعت مورد بررسی قرار گرفت».
دکتر عشوری، با بیان این مطلب که «با استفاده از نانوپرکننده‌ها/تقویت‌کننده‌ها
در مواد مرکب چوب-پلاستیک، برخی خواص مکانیکی و فیزیکی این مواد را به‌صورت
قابل ملاحظه‌ای می‌توان ارتقاء داد»، اظهار داشت: «در مقالۀ مذکور، به تأثیر
نانورس در این زمینه پرداخته شده‌است که نتایج نشان داد که به‌جز مقاومت به
ضربه، سایر خصوصیات مکانیکی و فیزیکی، با افزایش نانورس، بهبود قابل ملاحظه‌ای
یافته‌است».
گفتنی است که نتایج این پژوهش در سطح نیمه صنعتی (Pilot plant)، در صنایع
چوب-پلاستیک (به‌خصوص با کاربرد در صنایع خودرو)، قابل استفاده است.
این تحقیق، با همکاری آقای دکتر امیر نوربخش (عضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات
جنگل‌ها و مراتع کشور) در بخش علوم و تحقیقات چوب و فرآورده‌های آن انجام
شده‌است و جزئیات آن
در مجلۀ Applied Polymer Science (جلد ۱۱۲؛ صفحات
۱۳۹۰-۱۳۸۶؛ سال ۲۰۰۹) منتشر شده‌است.
|
