روشی برای پیش‌بینی اندازه نانوذرات فلزی در روش میکروامولسیونی

پژوهشگر تبریزی با کمک دانشمند ایرلندی موفق به ارائه روشی برای پیش‌بینی
اندازه نانوذرات فلزی تهیه شده بروش میکروامولسیونی شد.

دکتر رضا نجار، عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز بخشی از اهداف انجام این پژوهش را
«مطالعه دیاگرام‌های فازی میکروامولسیون‌های لازم برای تهیه نانوذرات فلزات
پلاتین، بیسموت، سرب و همچنین مخلوط آنها» بیان کرد و افزود: «میکروامولسیون‌ها،
مخلوط‌های پایداری متشکل از دست کم سه جزء؛ روغن، مولکول‌های فعال‌کننده سطح و
آب هستند، به طوری که این سه جزء، تشکیل یک مخلوط یکنواخت تک فازی را می‌دهند (مانند
حل شدن چربی در آب در حضور مولکول‌های صابون). با تنظیم مقادیر هرکدام از سه
جزء گفته شده، می‌توان نوع دلخواهی از ساختارهای ریز را تشکیل داد».

نجار در مورد چگونگی انجام این پژوهش گفت: «برای تهیه نانوذرات فلزی مربوطه،
نمک‌های هگزاکلرو پلاتینات، بیسموت نیترات و کلرید سرب (III) به‌عنوان پیش ماده
این فلزات و بورهیدرید سدیم به‌عنوان احیاءکننده، دکان نرمال به‌عنوان روغن،
سدیم دودسیل سولفونات (SDS) به‌عنوان سورفکتانت و ۱-بوتانول به عنوان سورفکتانت
کمکی استفاده شد. مقادیر معینی از محلول آبی هر نمک فلزی یا احیاءکننده، SDS و
روغن در یک لوله آزمایش مخلوط، و با افزایش تدریجی ۱-بوتانول در دمای ثابت تیتر
و تغییرات تعداد فازهای سیستم، کنترل گردید و ترکیب اجزاء آن در نقاطی که
تغییرات فازی روی می‌دهند، معین شد. با ترسیم نقاط، تغییرات فازی و ترکیب اجزاء
سیستم، دیاگرام فازی آن بدست ‌آمد. همچنین با تنظیم سیستم و تشکیل
نانوراکتورهایی با اندازه‌ دلخواه، اندازه ذرات تشکیل شده پیش‌بینی گردید».

جزئیات این پژوهش که با همکاری خانم کوزیما اشتوبنراوخ از اساتید بخش مهندسی
شیمی دانشگاه ملی ایرلند– دوبلین انجام گردیده،

در مجله Journal of Colloid and Interface Science (جلد۳۳۱، صفحات۲۲۰-۲۱۴، سال
۲۰۰۹) منتشر شده است.