|
محققان پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، موفق به سنتز
پوشش‌های نانوکامپوزیتی روی شیشه‌ها شدند که این پوشش‌های آب‌دوست،
می‌توانند با کاهش زاویه تماس بین آب و شیشه، شفافیت شیشه‌ها را افزایش
دهند.
دکتر امیر ارشاد لنگرودی پژوهشگر این طرح «تهیه پوشش‌های هیبریدی
نانوکامپوزیتی آب‌دوست از طریق فرآیند سل- ژل و بررسی تأثیر اثر یک جز دو
عاملی (آمینو اتیل آمینو پروپیل تری متوکسی سیلان) در حضور عوامل
فعال‌کننده سطحی بر مورفولوژی، اندازه ذرات، و شفافیت پوشش‌های حاصل» را از
اهداف انجام این پژوهش عنوان نمود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، در گفتگو با بخش خبری سایت
ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، گفت: «از این پوشش‌ها، می‌توان روی شیشه‌های
داخل خودرو، آینه‌های بغل، کاسه چراغ خودرو، شیشه‌های ساختمان‌ها، آینه‌های
حمام، روکش پلاستیکی شفاف نگهداری مواد غذایی نظیر گوشت، سبزیجات و غیره
استفاده کرد».
در این کار تحقیقاتی، پوشش‌های هیبریدی نانوکامپوزیتی آب‌دوست از طریق
فر‌ایند سل- ژل از مواد آلکوکسی سیلان شامل گاماگلیسیدوکسی پروپیل تری
متوکسی سیلان و تترا متوکسی سیلان به عنوان عوامل پیش‌ساز سیلان، آمینو
اتیل آمینو پروپیل تری متوکسی سیلان به‌عنوان پیش‌ساز قطبی و آب‌دوست‌کننده
پوشش در حضور و غیاب عوامل فعال‌کننده سطح سنتز شدند.
به همین منظور، پیش‌سازه‌های سیلان‌دار در دمای معین، تحت شرایط اسیدی و
هم‌زدن، آبکافت شدند. محلول تا دمای محیط سرد گردید و اتیلن دی‌آمین به آن
اضافه شد تا سل شفاف در دمای محیط بدست آید. در ادامه، آمینو اتیل آمینو
پروپیل تری متوکسی سیلان و سپس عامل فعال‌کننده سطح به آن اضافه گردید و
روی شیشه‌های تمیز، پوشش داده و عملیات شناسایی و آزمون‌های فیزیکی و
مکانیکی روی آن انجام شد.
دکتر ارشاد و همکارانش اثر عوامل شیمیایی و فیزیکی در ترکیب پوشش را روی
خواص آن مورد مطالعه قرار دادند. آنها عامل آمینی (که با عوامل شیمیایی به
سطح متصل میشود) و عامل فعال‌کننده سطحی (که با عوامل فیزیکی به سطح متصل
میشود) را روی سطح، آزمایش کرده و بدین‌وسیله تقابل آنها را با هم، روی
پوشش‌دهی شیشه‌ها بررسی نمودند.
بررسی‌های انجام شده حاکی از آن هستند که این ترکیبات، موجب تشکیل پوشش
یکنواختی روی شیشه شده که با کاهش زاویه تماس بین آب و شیشه و افزایش خاصیت
آب‌دوستی، شفافیت شیشه را افزایش می‌دهند. همچنین این عوامل پوشش‌دهی
می‌توانند توزیع اندازه ذرات یکنواخت‌تری را روی سطح ایجاد نمایند.
جزئیات این پژوهش که به صورت یک طرح پژوهشی و با همکاری مهندس سلیمه غرضی،
دکتر اعظم رحیمی و مهندس دیبا قاسمی انجام شده، در مجله Applied Surface
Science (جلد۲۵۵، صفحات ۵۷۴۶–۵۷۵۴، سال ۲۰۰۹) منتشر شده است.
|
