فناوری‌نانو می‌تواند یک راه‌کار اثربخش و با صرفه برای پاکسازی محیط زیست باشد. در عین حال باید به ریسک‌های بالقوه آن نیز توجه نمود.
مزایای فناوری‌نانو در ترمیم محیط زیست
دکتر تُد کویکن، از محققان پروژه فناوری‌های‌نانوی نوظهور (PEN)، در قالب مقاله‌ای جدید، نحوه استفاده از نانومواد در پاکسازی محیط زیست را تشریح کرده است. در این مقاله: اقدامات فعلی، یافته‌های تحقیقاتی، مسائل اجتماعی، الزامات بالقوه زیست محیطی، سلامت و ایمنی، و جهت‌گیری‌های آتی ترمیم محیط زیست با استفاده از فناوری‌نانو بررسی شده است.
نویسنده این مقاله نتیجه‌گیری می‌کند که فناوری‌نانو می‌تواند یک راه‌کار اثربخش و با صرفه برای پاکسازی محیط زیست باشد. در عین حال باید به ریسک‌های بالقوه آن نیز توجه نمود.
علی‌رغم عملکرد بالقوه بالا و هزینه پایین ترمیم مبتنی بر فناوری‌نانو، باید تحقیقات بیشتری در رابطه با اثرات زیست محیطی نامطلوب این فناوری انجام شود.
تا به امروز، در این زمینه تحقیقات کمی انجام شده است. در گزارش سال ۲۰۰۴ با عنوان «علم و فناوری‌نانو: فرصت‌ها و ابهامات»، جامعه رویال انگلیس و آکادمی مهندسی رویال پیشنهاد کرده بودند که استفاده از نانوذرات تولیدی آزاد در کاربردهای مخنلف محیط زیست مانند ترمیم و … ممنوع شود. همچنین کمیته علمی کمیسیون اروپا در زمینه مهندسی و ریسک‌های سلامتی جدید (SCENIHR)، در سال ۲۰۰۵ خواهان انجام تحقیقات بیشتر در زمینه ریسک‌های بالقوه فناوری‌نانو شده بودند. در حال حاضر این کمیته مزایای بالقوه فناوری‌نانو در زمینه ترمیم محیط زیست را تایید کرده است.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده در حال حاضر ، ۴۵ منطقه، از نانومواد برای ترمیم آب و خاک‌های آلوده استفاده می‌کنند که ۱۲ مورد آنها در ایالات متحده آمریکا قرار دارد.
همزمان با انتشار این مقاله، پروژه فناوری‌های‌نانوی نوظهور برای اولین بار نقشه آنلاین محل‌های ترمیم مبتنی بر فناوری‌نانو در جهان را ارائه کرده است. این نقشه نشان می‌دهد که چه نوع نانوموادی در کجا استفاده شده است. این سایت اطلاعات منحصر به فردی در زمینه انتشار عمدی نانومواد در محیط زیست برای پاکسازی آب و خاک آلوده ارائه می‌کند.
