پژوهشگران ایرانی، به تازگی نانوکامپوزیتهایی را سنتز نمودهاند که با بهکارگیری آنها به عنوان پایه کاتالیست، کاتالیستهای موجود در صنایع پالایشگاهی و پتروشیمی پایدارتر شده و مساحت سطح ویژه بالاتری خواهند داشت.
بنا بر گزارشی که گرام اُنیل و دِ
پژوهشگران ایرانی، به تازگی نانوکامپوزیتهایی را سنتز
نمودهاند که با بهکارگیری آنها به عنوان پایه کاتالیست، کاتالیستهای
موجود در صنایع پالایشگاهی و پتروشیمی پایدارتر شده و مساحت سطح ویژه
بالاتری خواهند داشت.
کاتالیستهای با مبنای نیکل، عملکرد قابل قبولی در فرآیند ریفرمینگ خشک
متان دارند ولی اغلب این کاتالیستها به دلیل تشکیل کک غیرفعال میشوند.
امروزه، تلاشهایی در جهت بهبود و مقاوم کردن کاتالیستهای نیکل در برابر
غیر فعال شدن ناشی از تشکیل کک در حال انجام است. در این خصوص، استفاده از
پایههای کاتالیستی با مساحت سطح ویژه بالا و خصوصیات نانوکریستالی یکی از
روشهای مؤثر در جهت بهبود کارایی و پایداری این نوع کاتالیستها است.
دکتر مهران رضایی، پژوهشگری است که به منظور افزایش مساحت سطح ویژه و
همچنین افزایش پایداری کاتالیستهای مورد استفاده در فرایند ریفرمینگ خشک،
به سنتز آلومینات منیزیم نانوکریستالی روی آورده است.
وی در این کار، ابتدا آلومینات منیزیم را به عنوان پایه کاتالیست با
پایداری حرارتی و مساحت سطح ویژه بالا، ساختار مزو حفره و خصوصیات
نانوکریستالی با روش رسوبگیری همراه با افزودن مواد فعال سطحی آماده کرده
است. سپس کاتالیستهای با درصد وزنی مختلف نیکل را روی این پایه کاتالیستی
تهیه و در فرایند ریفرمینگ خشک متان بررسی نموده است که نتایج بررسیها
حاکی از پتانسیل بالای آلومینات منیزیم نانوکریستالی به عنوان پایه
کاتالیستهای نیکل موجود در این فرایند است.
عضو هیئت علمی دانشگاه کاشان، این نوع کاتالیستها را یکی از نیازهای اصلی
صنایع پالایشگاهی و پتروشیمی در واحدهای تولید گاز سنتز، عنوان کرد و
افزود: «علیرغم وجود تحریمهای سیاسی و اقتصادی، فعالیتهای بخش خصوصی و
حمایتهای شرکت ملی پتروشیمی و شرکت پخش و پالایش فراوردههای نفتی سبب
گردیده که زیرساختهای اولیه در خصوص تولید و تجاریسازی این محصول و
محصولات مشابه در کشور فراهم گردد».
جزئیات این پژوهش، در
مجله Scripta Materialia. (جلد ۶۱٫، صفحات ۱۷۶-۱۷۳٫،
سال ۲۰۰۹) منتشر شده است.
|