محققان دانشگاه بوفالو روش جدیدی برای ساخت نقاط کوانتومی توسعه داده‌اند که شاید بتواند محدودیت ناشی از سمیت نقاط کوانتومی را در درمان سرطان از بین ببرد.
استفاده از نقاط کوانتومی در تشخیص و درمان سرطان
استفاده از نقاط کوانتومی به عنوان ابزارهای جدید تشخیص سرطان در مراحل اولیه، بسیار نویدبخش بوده است، اما وجود نگرانی‌ها درباره اثرات سمی این ذرات روی بدن، توسعه بالینی آنها را محدود کرده است. محققان دانشگاه بوفالو روش جدیدی برای ساخت نقاط کوانتومی توسعه داده‌اند که شاید بتواند این محدودیت را از بین ببرد. این کشف آنها درست سر موقع اتفاق افتاده است، زیرا گروهی دیگر از محققان در دانشگاه تگزاس واقع در آرلینگتون (UTA) نشان داده‌اند که نقاط کوانتومی می‌توانند به عنوان دماسنج‌های نانومقیاس عمل کرده و درمان‌های حرارتی مختلف مبتنی بر نانوذرات را که برای درمان سرطان توسعه یافته‌اند، راهنمایی کنند.
دکتر پاراس پراساد از دانشگاه بوفالو روی روش‌های مختلف تولید نقاط کوانتومی جدید کار کرده است. آخرین کار وی که در مجله Small منتشر شده است، منجر به تولید نقاط کوانتومی زیست‌سازگاری شده که تا بیش از سه ماه پس از تزریق هیچ اثر سمیتی از خود نشان نمی‌دهند. این نقاط کوانتومی دارای یک هسته از جنس سولفید کادمیوم هستند که با لایه نازکی از کادمیوم، سلنیوم و تلوریوم پوشانده شده‌اند. آنها نقاط تولید شده را با یک لایه زبر از یک ماده آبگریز روکش‌دهی کرده و بدین ترتیب از نشت این فلزات سمی به درون بدن جلوگیری نمودند. این روکش همچنین دارای گروه‌های شیمیایی است که می‌توان عوامل هدفگیر یا داروها را به آنها متصل کرد.
دکتر پراساد و همکارانش توانستند پس از تزریق این ذرات بسیار درخشنده به بدن موش، با استفاده از طیف‌سنجی مادون قرمز نزدیک از آنها تصویربرداری کرده و محل تجمع آنها را درون بدن تشخیص دهند. بر خلاف نقاط کوانتومی معمول، احتمال تجمع این ذرات روکش‌دهی شده در کبد و طحال پایین است. مطالعه بافت‌های جداشده از بدن موش ۱۰۰ روز پس از تزریق نشان داد که هیچ گونه آسیب ناشی از تجمع نقاط کوانتومی در آنها دیده نمی‌شود. این پژوهشگران همچنین گزارش نموده‌اند موش‌هایی که تزریق روی آنها صورت گرفته بود، در طول دوره مطالعه رفتار عادی از خود نشان می‌دادند.
در همین حال، دکتر بوسمو هان از UTA در مقاله منتشر شده درAnnals of Biomedical Engineering گزارش کرده که توانسته است از نقاط کوانتومی تلورید کادمیوم/سولفید روی به عنوان دماسنج‌های نانومقیاسی که می‌توانند تغییرات دمای موضعی را به صورت بلادرنگ تشخیص دهند، استفاده کند. هدف از انجام این کار ایجاد یک ابزار تشخیصی است که تومورشناسان را قادر می‌سازد رسیدن به دمای مناسب برای کشتن سلول‌ها در فرایند حرارت‌درمانی را تشخیص دهند.
ترکیب این دو کار پژوهشی می‌تواند برای تشخیص و درمان کاراتر سرطان در آینده نویدبخش باشد.
