متخصصان ایرانی، با بررسی نقطه ذوب نانوخوشهها، توانستند به خواص بسیار مطلوبی از این نانومواد، برای ساخت حسگرها و کاتالیزورها دست یابند.
نتایج همایش نهایی پروژه NanoCap
متخصصان ایرانی، با بررسی نقطه ذوب نانوخوشهها،
توانستند به خواص بسیار مطلوبی از این نانومواد، برای ساخت حسگرها و
کاتالیزورها دست یابند.
نانوخوشهها به دلیل سطح بیشتر برای کاربردهای کاتالیزوری و استفاده به
عنوان حسگر، دارای گزینشپذیری و حساسیت بیشتری هستند. یک نمونه از این
نانوخوشهها پلاتین و آلیاژ پلاتین است، که کاربرد آن در حسگرهای هیدروژنی
بسیار مهم است.
دکتر حامد اکبرزاده، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه توسعه فناوری
نانو گفت: «بررسی خواص ذوب نانوخوشههای فلزی و اثرات آن روی شکل آنها
میتواند به سنتز و همچنین درک کاربردهای این نانوخوشهها کمک شایانی
نماید».
وی در ادامه افزود: «نانوخوشههای فلزی به دلیل کاربرد آنها در کاتالیزگرها
و حسگرها توجه فراوانی را به خود جلب کردهاند. برای دستیابی به
نانوخوشههایی مطلوب، در این تحقیق، ابتدا با استفاده از شبیهسازی دینامیک
مولکولی و به کارگیری پتانسیل ساتن- چن، ذوب نانوخوشههای پلاتین را با
اندازههای مختلف بررسی و خواص ذوب مناسب را به وسیله تغییر در انرژی
پتانسیل و ظرفیت گرمایی با دما، مطالعه کردهایم».
دکتر اکبرزاده مهمترین هدف از انجام این پژوهش را«بررسی نقطه ذوب
نانوخوشهها و تغییرات آنتروپی و آنتالپی و سایر خواص ترمودینامیکی خوشهها
با تغییر دما و اندازه خوشهها» بیان کرد.
نتایج بررسیهای این محقق نشان میدهد که هر چه تعداد ذرات در سیستم کاهش
یابد، محدوده ذوب شدن نانوخوشه پلاتین بیشتر میشود.
جزئیات این پژوهش که با همکاری دکتر غلامعباس پارسافر و هادی آبروشن
انجام شده، در
مجله Fluid Phase Equilibria (جلد ۲۸۰، صفحات ۱۶–۲۱،
سال۲۰۰۹) منتشر شده است.
|