محققان دانشکده فیزیک دانشگاه لایسستر روش سنتزی جدیدی توسعه داده‌اند که می‌تواند آنها را به سمت کشف نانوذرات سیلیکونی فلورسانس رهنمون سازد. این نانوذرات می‌توانند به ردیابی جذب داروها توسط سلول‌های بدن کمک کنند.
کشف نانوذرات فلورسانس جدید
محققان دانشکده فیزیک دانشگاه لایسستر روش سنتزی جدیدی توسعه داده‌اند که می‌تواند آنها را به سمت کشف نانوذرات سیلیکونی فلورسانس رهنمون سازد. این نانوذرات می‌توانند به ردیابی جذب داروها توسط سلول‌های بدن کمک کنند.
سوسپانسیونی از نانوذرات که در یک ظرف کوارتزی مقابل تابش ماورای بنفش قرار گرفته است. (تصویر از دکتر کلاوس وون هافتن- دانشگاه لایسستر)
دکتر کلاوس وون هافتن توضیح می‌دهد: «یکی از مزایای کلیدی این روشِ سنتزی جدید، امکان کنترل مستقل اندازه نانوذرات و ویژگی‌های سطحی آنها است. این روش بسیار تطبیق‌پذیر بوده و با استفاده از آن می‌توان در یک مرحله سوسپانسیون‌های فلورسانس را تولید کرد. این یافته‌ها با برطرف نمودن نیاز روزافزون به دانسیته‌های یکپارچه‌سازی بالاتر، می‌تواند عملکرد تراشه‌های الکترونیکی را دگرگون سازد».
سوسپانسیونی از نانوذرات که در یک ظرف کوارتزی مقابل تابش ماورای بنفش قرار گرفته است. این نانوذرات فلورسانس آبی تیره از خود نشر می‌کنند. (تصویر از دکتر کلاوس وون هافتن- دانشگاه لایسستر)
این نانوذرات تنها از چند صد اتم سیلیکون تشکیل شده و ویژگی فلورسانسی آنها پس از مخلوط نمودن با آب کشف شد. این امر موجب ثابت ماندن شدت فلورسانس آنها با گذشت ۳ ماه گردید.
یک پروژه تحقیقاتی میان‌رشته‌ای با دانشکده شیمی، به رهبری پروفسور کریس بینز و دکتر گلن برلی نیز در توسعه این روش سنتزی مشارکت داشته است. هدف آنها اتصال این نانوذرات به داروهایی است که در تشخیص و درمان سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرند.
پروفسورکریس بینز، استاد علوم نانو در دانشکده فیزیک و ستاره‌شناسی می‌گوید: «فناوری نانو که استفاده از ساختارهای نانومقیاس برای ساخت مواد و ابزارهای جدید است، کلید توسعه بسیاری از فناوری‌ها همچون مواد، علوم، فناوری اطلاعات و سلامت در آینده است».
دکتر وون هافتن می‌افزاید: «راهکاری که در دانشگاه لایسستر توسعه یافته است، می‌تواند یک گام مهم به سوی تولید انواع حسگرهای زیست‌پزشکی باشد که می‌توانند به ردیابی جذب داروها توسط سلول‌های بدن کمک کنند».
طبیعت بی‌خطر سیلیکون موجب می‌شود که بتوان از این نانوذرات به عنوان نشانگرهای فلورسانس برای برچسب زدن به مواد زیستی حساس بهره برد. می‌توان نور منتشر شده از یک نانوذره منفرد را به راحتی تشخیص داد.
نتایج این تحقیق در مجله Applied Physics Letters توسط آنتونی بروور و کلاوس وون هافتن منتشر شده است.
