محققان در آمریکا نوع جدیدی از غشاء را توسعه داده‌اند که دارای خلل و فرج برگشت‌پذیری است و می‌تواند بین حالت روشن و خاموش تغییر وضعیت دهد. دارویی که در این غشاء قرار داده می‌شود، می‌تواند در زمان معین رها شود.
استفاده از نانوذرات مغناطیسی برای دارورسانی هدفمند
محققان در آمریکا نوع جدیدی از غشاء را توسعه داده‌اند که دارای خلل و فرج برگشت‌پذیری
است و می‌تواند بین حالت روشن و خاموش تغییر وضعیت دهد. دارویی که در این غشاء قرار
داده می‌شود، می‌تواند در زمان معین رها شود. استفاده از این غشاء که حاوی نانوذرات
مغناطیسی است، روش مفید و جدیدی برای رهایش کنترل‌شده داروها می‌باشد. با اعمال یک
میدان مغناطیسی متغیر، این نانوذرات مغناطیسی از خود گرما ساطع می‌کنند و این گرمای
تولید شده سبب ایجاد منافذی در غشاء برای رهایش دارو می‌شود.
این گروه به رهبری دانیل کوهان
از گروه پزشکی هاروارد در بوستون، خواص گرماحسیِ (حساسیت به گرمای) پلی
(N-ایزوپروپیلا کریلامید) (PNIPAM) را برای تشکیل اساس این سیستم،
بررسی کرد. این ماده می‌تواند هیدروژلی تشکیل دهد که در حالت طبیعی خود
متورم می‌شود، اما در اثر گرما تخریب می‌شود.
این محققان ذرات نانومقیاس ژل‌های مبتنی بر PNIPAMرا در یک غشاء اتیل
سلولز وارد کردند، بطوری که خوشه‌های این ذرات در تمام پهنای غشاء
وجود داشتند. آنها همچنین نانوذرات مغناطیسی را داخل ماتریس این غشاء
به دام انداختند.
هنگامی که این غشاء در معرض یک میدان مغناطیسی قرار داده می‌شود،
نانوذرات مغناطیسی موجود در آن گرم شده و PNIPAM را چند درجه گرم می‌کنند.
این چند درجه برای تخریب این ذرات نانومقیاس ژلی کافی است، اما بر بافت
پیرامون اثری ندارد. تخریب نانوژل سبب ایجاد منافذی در غشاء می‌شود که
محتویاتش می‌توانند از آنها خارج شوند.
کوهان می‌گوید: هنگامی که میدان مغناطیسی را از این غشاء دور کنید؛ این
ذرات ژل سرد شده، به حالت اولیه برگشته و منافذ ایجاد شده را آب‌بندی
می‌کنند.
این محققان برای ارزیابی توان بالقوه این سیستم برای رهایش کنترل‌شده‌ی
دارو، رنگ‌دانه‌های سدیم فلوئورسین را در این غشاء کپسوله کرده و رهایش
آن را در موش بررسی کردند. آنها متوجه شدند که مقدار رنگ‌دانه‌ی رها
شده متناسب با مدت زمان اعمال میدان مغناطیسی است و این غشاء غیرسمی و
زیست سازگار است.
نتایج این تحقیق در مجله‌ی Nano Letters منتشر شده‌است.
