استفاده از نانولوله‌ها به‌عنوان کود شیمیایی

طبق گفته محققان در دانشگاه آرکانزاس، نانولوله‌های کربنی می‌توانند به‌عنوان یک کود شیمیایی به رشد گیاهان کمک زیادی کنند. آنها می‌گویند با اضافه کردن فقط نانولوله‌های کربنی شما می‌توانید گیاهانی داشته باشید که سریع‌تر و بزرگ‌تر از هم‌نوع‌های خودشان رشد می‌کنند.

طبق گفته محققان در دانشگاه آرکانزاس، نانولوله‌های کربنی می‌توانند به‌عنوان یک کود شیمیایی به رشد گیاهان کمک زیادی کنند. آنها می‌گویند: با اضافه کردن فقط نانولوله‌های کربنی شما می‌توانید گیاهانی داشته باشید که سریع‌تر و بزرگ‌تر از هم‌نوع‌های خودشان رشد می‌کنند.

نانولوله‌های کربنی در علوم فیزیک، شیمی و الکترونیک کاربردهای فراوانی دارند. اکنون ماریا خوداکوسکایا، یک زیست‌‌شناس گیاهی، و آلکساندر بیریس، یک متخصص فناوری‌نانو، برای تقویت رویش گیاه گوجه‌فرنگی از نانولوله‌های کربنی استفاده کردند. مقداری بذر گوجه‌فرنگی در یک محیط رشد حاوی نانولوله‌های کربنی و مقدار دیگری در همان محیط رشد بدون نانولوله‌های کربنی، کاشته شدند. در محیط حاوی نانولوله، بعد از سه روز بیش از ۳۰% بذرها رشد کردند، در حالی که در محیط رشد بدون نانولوله، هیچ بذری حتی جوانه نزده بود.

بعد از ۱۲ روز فقط ۳۲% بذرهای گوجه‌فرنگی بدون نانولوله، جوانه زدند. بعد از چهار هفته، این محققان مشاهده کردند که بوته‌‌های گوجه‌فرنگی که با نانولوله‌های کربنی تقویت‌شده بودند، در مقایسه با بوته‌‌های تقویت‌نشده دو برابر جرم زیستی و ارتفاع دارند. تئوری مسئله بدین صورت است که نانولوله‌های کربنی درون پوسته‌ی بذرهای گوجه‌فرنگی نفوذ کرده و اجازه می‌دهند که آب سریع‌تر درون بذرها نفوذ کند، و درنتیجه رشد بذرها را تقویت می‌کنند.

سیستم‌های ریشه بطور جالبی در همه این بوته‌‌ها یکسان بودند، بنابراین نانولوله‌ها هیچ تغییری در روش انتشار ریشه‌ها نداده بودند. اما نکته دیگر این است که نانولوله‌های کربنی استفاده شده به‌عنوان کود شیمیایی برای گیاهان غذایی، ممکن است سمی و مضر باشند.

این محققان نتایج خود را تحت عنوان” نانولوله‌های کربنی می‌توانند درون پوسته‌ی بذری گیاه نفوذ کنند و جوانه زدن بذر و رشد گیاه را به شدت تحت تأثیر قار دهند” در مجله‌ی ACS Nano منتشر کرده‌اند.