محققان در آمریکا توانسته‌اند رشد نانولوله‌های کربنی را طوری کنترل کنند که نانولوله‌های تشکیل‌شده خواص فلزی یا نیمه‌رسانایی داشته باشند.
رشد کنترل شده نانولوله‌های کربنی
محققان در آمریکا توانسته‌اند رشد نانولوله‌های کربنی را طوری کنترل کنند که
نانولوله‌های تشکیل‌شده خواص فلزی یا نیمه‌رسانایی داشته باشند. این محققان با غلبه
بر مشکل اصلی کنترل رشد نانولوله‌های کربنی، راه را برای ایجاد طبقه‌ی جدیدی از
افزاره‌های الکترونیکی تسهیل کرده‌اند. این افزاره‌های الکترونیکی جدید از افزاره‌های
الکترونیکی مبتنی بر سیلیکون مرسوم، کوچک‌تر و سریع‌تر خواهند بود.
نانولوله‌های کربنی امکان ساخت کامپیوترهای متراکم‌تر، مؤثرتر از نظر انرژی و
قوی‌تر را فراهم می‌کنند و می‌توانند در مدارات مجتمع به‌عنوان نانوسیم‌های
بسیار نازک استفاده شوند. این نانولوله‌ها می‌توانند رسانا (فلزی) یا نیمه‌رسانا
باشند. نوع فلزی آنها از فولاد مستحکم‌تر و از مس رساناتر می‌باشد و گرما را
همانند الماس هدایت می‌کند و به سبکی پنبه می‌باشد، اما کاربرد عملی آن نیازمند
روش ساخت استاندارد ویژه‌ای است که بتوان نانولوله‌های فلزی تولید کرد.
اریک استک، از دانشگاه پوردو و یکی از این محققان می‌گویدکه چگونگی کنترل رشد
نانولوله‌ها برای تولید نوع فلزی یا نوع نیمه‌رسانا مانع کلیدی برای ساخت
ترانزیستورهای مبتنی بر نانولوله‌ها است. الکترونیک حالت جامد مبتنی بر این
حقیقت است که می‌توان خواص نیمه‌رسانایی سیلیکون را کنترل کرد.
این محققان از موسسه‌ی تحقیقاتی هندا، دانشگاه پوردو و دانشگاه لویزول، می‌گویند:
برای اولین بار نشان دادیم که ما می‌توانیم رشد نانولوله‌ها را طوری کنترل کنیم
که نانولوله‌های تولید شده فلزی یا نیمه‌رسانا باشند.
این محققان متوجه شده‌اند که فلزی یا نیمه‌رسانا بودن نانولوله‌های تولید‌شده
بستگی به نوع گاز حاملی دارد که برای کمک به جریان یافتن متان داخل راکتور در
حضور آب، استفاده می‌شود. آنها می‌گویند اگر بجای آرگون از هلیم استفاده شود،
نانوذرات کاتالیستی آهن اندازه، شکل و وجوه ویژه‌ای خواهند داشت و نانولوله‌های
تشکیل‌شده فلزی خواهند بود.
نتایج این تحقیق در مجله‌ی Science منتشر شده است.
