گروهی از محققان دانشگاه فنی لویزییانا موفق شدند تا با کمک گرفتن از فناوری نانو، فرایند استفاده از اتانول سلولزی برای سوخت‌های زیستی را توسعه داده، هزینه‌ی تولید سوخت را از اتانول سلولزی به‌شدت کاهش دهند.
توسعه‌ی فرایند تولید اتانول سلولزی با فناوری نانو
سوخت‌های زیستی ـ که از بخش‌های مهم سوخت‌های تجدیدپذیر است ـ به‌عنوان یکی از راه‌حل‌های تولید انرژی در آینده محسوب می‌گردد. از آنجا که نیاز کشورها برای سوخت با گزینه‌های سنتی نظیر غلات و نیشکر براورده نمی‌شود، فناوری‌های در حال ظهور نیز به کمک آن آمده تا سلولز (چوب، کاه و علف) را به‌عنوان ماده‌ی اولیه‌ی تأمین سوخت به اتانول تبدیل کند.
اتانول سلولزی گاز دی اکسید کربن (گاز گلخانه‌ای) کمتری را نسبت به سوخت‌های فسیلی آزاد می‌کند (۸۶ درصد کمتر). این در حالی است که با فناوری‌های فعلی با استفاده از اتانول غلات، میزان آزاد شدن گاز گلخانه‌ای تنها ۱۹ درصد نسبت به سوخت‌های فسیلی کمتر است.
دکتر جیمز پالمر (استادیار دانشکده‌ی مهندسی شیمی دانشگاه فنی لویزییانا) با همکاری استادانی از این دانشگاه، موفق به توسعه‌ی فرایند استفاده از اتانول سلولزی برای سوخت‌های زیستی شده‌‌اند.
در فرایند مبتنی بر فناوری نانو ـ که در دانشگاه فنی لویزییانا توسعه داده شده‌است ـ آنزیم‌های گران‌قیمتی استفاده‌‌شده برای تبدیل سلولز به شکر در جایی ثابت نگه داشته می‌شود که با این کار می‌توان از آنها چندین بار استفاده کرد و در نهایت هزینه‌ی انجام کار را کاهش داد. با این کار برای تولید ۱۶ میلیارد گالن اتانول سلولزی تنها هفت و نیم میلیارد دلار لازم است. این فرایند به‌راحتی قابل استفاده در مقیاس‌های تجاری بوده، می‌توان در آن ترکیبی از آنزیم‌ها را ثابت نگه داشت.
این فناوری به همراه چندین پروژه‌ی تحقیقاتی دیگر ـ که در حوزه‌ی تأمین انرژی است ـ در کنفرانس ۸ نوامبر دانشگاه فنی لویزییانا ارائه شد.
کار دکترجیمز پالمر و دیگر پروژه‌های در حال انجام در این بخش موجب خواهد شد تا ایالت دانشگاه فنی لویزییانا به یکی از قطب‌های فعال در بخش اتانول سلولزی تبدیل شود.
