محققان موسسهی فناوری جرجیا با دریافت ۵/۶ میلیون دلار اجزاءاصلاح شدهای را توسعه خواهند داد که راندمان سیستمهای نیروی محرکهی الکتریکی را افزایش خواهند داد. این سیستمها برای کنترل موقعیت ماهوارهها و کاوشگرهای نجومی استفاده می شوند. این محققان از اجزاء نانولوله کربنی برای کاهش مصرف سوخت استفاده خواهند کرد.
افزایش طول عمر ماهوارهها با فناورینانو
محققان موسسهی فناوری جرجیا با دریافت ۵/۶ میلیون دلار اجزاءاصلاح شدهای را توسعه
خواهند داد که راندمان سیستمهای نیروی محرکهی الکتریکی را افزایش خواهند داد. این
سیستمها برای کنترل موقعیت ماهوارهها و کاوشگرهای نجومی استفاده می شوند. این
محققان از اجزاء نانولوله کربنی برای کاهش مصرف سوخت استفاده خواهند کرد.
این محققان با تمرکز روی کاتدهای اصلاحشده برای افزارههایی معروف به پرتابکنندههای
اثر هال، مصرف سوخت درماهوارههای نظامی، حکومتی و تجاری را کاهش خواهند داد. کاهش
مصرف سوخت به این ماهوارهها اجازه میدهد که زمان بیشتری در مدار زمین باقی بمانند،
با موشکهای کوچکتر و ارزانتر پرتاب شوند، یا بارهای بزرگتری حمل کنند.
میچلوالکِر، یکی از این محققان میگوید:
حدود ۱۰ درصد سوخت حملشده در فضا بوسیله ماهورارههایی که از یک سیستم
نیروی محرکه الکتریکی استفاده میکنند، هدر میرود. این اتلاف انرژی در
کاتد توخالی است که قسمتی از این سیستم میباشد. بجای یک کاتد توخالی، ما
با استفاده از انتشار میدانی میتوانیم الکترونها را از آرایههای کاتدی
ساخته شده از نانولولههای کربنی بدون اتلاف انرژی، انتشار دهیم.
ماهوارهها برای حفظ موقعیتشان در فضا یا جهتدهی دوباره خودشان، باید از
پرتابکنندههای کوچکی استفاده کنند که یا به صورت شیمیایی یا الکتریکی
توان میگیرند. پرتابکنندههایی که به صورت الکتریکی توان میگیرند، برای
یونیزه کردن یک گاز بیاثر مانند گزنون از الکترونها استفاده میکنند. سپس
یونهای حاصله برای ایجاد یک ضربه برای پرتاب، از این افزاره با شتاب خارج
میشوند.
در پرتابکنندههای اثر هال موجود، یک کاتد دما بالای منفرد الکترونها را
تولید میکند. در این کاتدها بخشی از انرژی صرف افزایش دما میشوند. این
محققان بدنبال جایگزینکردن این کاتد توخالی با آرایهای از کاتدهای اثر
میدانی ساخته شده از دستههایی از نانولولههای کربنی چندجداره میباشند.
این آرایهها بدون اتلاف انرژی در توان کمتر کار میکنند.