یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه یل آمریکا، راهی برای دستکاری سریع و چیدمان سلولهای مختلف خون با استفاده از محلول مغناطیسیشده یافتند. این روش میتواند بهبود چشمگیری در سرعت و حساسیت تستهای مربوط به شناسایی ویروسها، سلولهای غیر طبیعی خون، سلولهای سرطانی و دیگر عوامل بیماریزا ایجاد کند.
افزایش سرعت و حساسیت شناسایی بیماری با یک فناوری جدید
یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه یل آمریکا، راهی برای دستکاری سریع و چیدمان سلولهای مختلف خون با استفاده از محلول مغناطیسیشده یافتند. این روش میتواند بهبود چشمگیری در سرعت و حساسیت تستهای مربوط به شناسایی ویروسها، سلولهای غیر طبیعی خون، سلولهای سرطانی و دیگر عوامل بیماریزا ایجاد کند.
فروسیالها حاوی نانوذرات مغناطیسی هستند؛ این نانوذرات سالهاست که در صنایعی مانند ساخت هارد کامپیوتر استفاده میشوند. اخیراً پژوهشگران موفق به ساخت فروسیالی شدهاند که pH و نمکهای آن به گونهای است که کاملاً زیستسازگار هستند و سلولهای بدن میتوانند ساعتها در آن زندگی کنند. این فروسیال امکان دستکاری و جدا ساختن سلولهای داسی و باکتریها را با اعمال میدان مغناطیسی روی آن سلولهای خون، فراهم میآورد.
با اعمال میدان معناطیسی، نانوذرات موجود در فروسیال به ذرات دیگر فشار آورده،آنها را وادار به عبور از یک نانوکانال میکنند. محققان هم با تغییر فرکانس میدان مغناطیسی اعمالی، توانستند انواع مختلفی از سلولها را بر حسب اندازه، شکل و الاستیسیته جداسازی کنند. این کار مانند ورود مستقیم میدان مغناطیس به سلولهاست. با این کار سلولهای غیر مغناطیس با اعمال میدان به سمت کانالها هدایت شد، با حرکت از میان آنها، به حسگرها میرسند.
مزیت این روش نسبت به دیگر روشهای مرسوم، بینیازی آن به رنگآمیزی یا برچسبزنی است که کاری زمانبر و طاقتفرسا به شمار میرود.
با استفاده از این روش میتوان سلولهای آلوده را با کارایی بیشتری شناسایی نمود. امروزه بسیاری از تستهای مرسوم، نیازمند ساعتها و حتی روزها کار است؛ زیرا در بیشتر موارد غلظت سلولهای آلوده در نمونه بسیار کم بوده و باید زمان زیادی را صرف نمود تا بهصورت رندومی حسگرها بتوانند سلول آلوده را شناسایی کنند. این کار شبیه دنبال کردن یک سوزن در یک انبار کاه است؛ اما با استفاده این روش میتوان تا ۱۰ها برابر حساسیت شناسایی را افزایش داد و زمان آزمایش را از چند ساعت یا چند روز به چند دقیقه کاهش داد.
پژوهشگران امیدوارند بتوانند حسگرهای کوچکی با قابلیت جابهجایی بسازند تا پزشکان از آن در شناسایی بیماریهایی نظیز سرطان یا ایدز استفاده کنند.