سنتز نانوکامپوزیتی ارزشمند با مواد اولیه ایرانی

محققان پژوهشگاه مواد و انرژی، با روشی آسان و ارزان به نانوکامپوزیت ارزشمند Fe-TiC دست یافته‌اند.

 محققان پژوهشگاه مواد و انرژی، با روشی آسان و ارزان به نانوکامپوزیت ارزشمند
Fe-TiC دست یافته‌اند.

مهندس منصور رضوی، محقق پژوهشگاه مواد و انرژی، از روش آسیاب پرانرژی ماهواره‌ای،
برای تولید نانوپودر کاربید تنگستن و همچنین نانوکامپوزیت Fe-TiC بهره گرفته‌است.

وی هدف اصلی انجام این پژوهش را «بررسی تاثیر فعال شدن روی دمای سنتز مواد اولیه»
بیان کرد.

دانشجوی دکتری پژوهشگاه مواد و انرژی با این کار توانسته‌است به‌طور موفقیت‌آمیزی،
پودر کاربید تنگستن و کامپوزیت Fe-TiC را در اندازه نانومتری، از کنسانتره
ایلمیمنیت و دوده تهیه کرده و دمای عملیات حرارتی مواد اولیه فعال‌سازی مکانیکی را
کاهش دهد، همچنین با وجود عملیات حرارتی، مواد سنتز شده همچنان در مقیاس نانو باقی
مانده‌اند که این هم یکی دیگر از نتایج مهم این تحقیق به‌شمار می‌آید.

مهندس رضوی، برای انجام این تحقیق، ابتدا مواد اولیه شامل کنسانتره صنعتی ایلمینیت
مه (استحصال شده از معدن کهنوج ایران) را همراه دوده (به‌عنوان منبع کربن) با نسبت
استوکیومتری مشخص، مخلوط کرده و در یک آسیاب ماهواره سیاره‌ای در زمان‌های مختلف
فعال نموده‌است. سپس به‌منظور تکمیل واکنش‌های لازم، از یک کوره لوله‌ای اتمسفر
کنترل در دماهای مختلف استفاده کرده و در ادامه با استفاده از روش XRD به بررسی
فازهای تشکیل شده و همچنین تعیین فازها و پارمتر شبکه، پرداخته‌است.

محصولات به‌دست آمده با این روش، می‌توانند به‌عنوان آلیاژ مادر در فاز تقویت‌کننده
و همچنین به‌عنوان جوانه‌زا استفاده شوند.

جزئیات این پژوهش که با همکاری آقای دکتر محمدرضا رحیمی‌پور انجام شده، در
مجلهCeramics International (جلد ۳۵، صفحات ۳۵۳۲- ۳۵۲۹، سال ۲۰۰۹) منتشر شده‌است.