رفع مشکل انبارداری قیرهای پلیمری

پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر و پژوهشگاه صنعت نفت، به نوعی قیر جدید، دست یافتند که مشکل انبارداری قیرهای پلیمری معمولی را از لحاظ پایداری ندارد و نسبت به قیرهای پلیمری، خواص مناسب‌تری دارد.

پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر و پژوهشگاه صنعت نفت، به نوعی قیر جدید، دست یافتند که مشکل انبارداری قیرهای پلیمری معمولی را از لحاظ پایداری ندارد و نسبت به قیرهای پلیمری، خواص مناسب‌تری دارد.

استفاده از قیرهای پلیمری سالیان متمادی است که جایگزین قیرهای نفتی در اکثر بزرگراه‌ها و باندهای فرودگاهی دنیا، مرسوم شده‌است. در ایران نیز، به علت آزاد شدن قیمت قیر، استفاده از قیرهای پلیمری مورد توجه بسیاری قرار گرفته‌است. قیرهای پلیمری، به دلیل داشتن خواص بی‌نظیر و منحصر به فرد نسبت به قیرهای نفتی، توانایی کاربرد در شرایط آب و هوایی مختلف و هرگونه بار ترافیکی را دارند. ولی این قیرها، پایداری مناسبی در فرایند انبارداری ندارند.

مهندس سعید صادق‌پور، از دانشجویان دکتری مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر است که این پژوهش را به منظور حل مشکل پایداری انبارداری قیر پلیمری انجام داده‌است.

وی در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه توسعه فناوری نانو گفت: « بیش از ۲۰% بزرگراه‌های دنیا با قیرهای پلیمری آسفالت شده‌اند. بلاک کوپلیمر SBS بیش از هر پلیمر دیگری در دنیا برای اختلاط با قیر مورد استفاده قرار گرفته‌است. اختلاط این پلیمر و قیر به صورت فیزیکی بوده و هیچ واکنش شیمیایی بین قیر و پلیمر وجود ندارد و لذا تمایل به جدا شدن از یکدیگر را دارند».

مهندس صادق‌پور در ادامه افزود: «برای حل این مشکل، ابتدا قیر و پلیمر را با هم مخلوط کرده و با تغییر درصد پلیمر درون قیر و انتخاب قیر پایه مناسب پالایشگاه‌های کشور، درصد مناسب پلیمر را درون قیر، به دست آوردیم. سپس آزمایش‌های بسیار زیادی مطابق استانداردهای ASTM و SHRP روی قیر خالص و پلیمری انجام داده و با افزایش نانوذرات صفحه‌ای به قیرهای پلیمری با رعایت شرایط خاص عملیاتی و یافتن درصد مناسب نانوذرات، به قیرهای پلیمری پایداری دست یافتیم که مشکل پایداری انبارداری قیرهای معمولی را ندارند و از لحاظ صنعتی بسیار با ارزش هستند».

مسئولین وزارت راه، شهرداری‌ها و راه‌سازی‌ها، با کمک این فناوری جدید، می‌توانند جاده‌ها و خیابان‌ها را با کیفیت بیشتری آسفالت نمایند.

جزئیات این پژوهش که با همکاری دکتر بهرام دبیر (استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر)، مهندس علی احسان نظربیگی (رییس واحد قیر و راهسازی پژوهشگاه صنعت نفت) و مهندس علیرضا معینی (مسئول پروژه در واحد قیر و راهسازی پژوهشگاه صنعت نفت) انجام شده، در مجله Construction and Building Materials (جلد ۲۴، صفحات ۳۰۰-۳۰۷، سال ۲۰۱۰) منتشر شده‌است.