|
اخیراًً سلاح دیگری بر علیه سرطان توسعه یافته است: نانوذراتی که سلول‌های سرطانی
خاص را شناسایی، هدفگیری و از بین می‌برند و با سلول‌های سالم کاری ندارند.
گروهی از پژوهشگران به رهبری کارل بات، استاد علوم غذایی Liberty Hyde Bailey در
دانشگاه کرنل نانوذراتی به شکل دمبل سنتز کرده‌اند که از یک بخش طلایی قرار گرفته
میان دو بخش اکسید آهنی ساخته شده‌اند. سپس پادتن‌هایی را به این نانوذرات متصل
کردند که فقط مولکولی را هدف می‌گیرند که در سلول‌های سرطانی راست‌روده وجود دارد.
پس از اتصال این پادتن، نانوذرات نهایی توسط سلول‌های سرطانی راست‌روده جذب می‌شوند.
این محققان برای کشتن سلول‌های سرطانی از یک لیزر مادون قرمز استفاده کردند. طول
موج و شدت این لیزر به نحوی است که به بافت‌های معمولی آسیبی نمی‌رساند، اما توسط
طلای موجود در این نانوذرات جذب می‌شود. جذب این تابش توسط نانوذرات موجب گرم شدن
سلول های سرطانی و از بین رفتن آنها می‌گردد.
بات می‌گوید: «این کار درمان هوشمند نامیده می‌شود. برای اینکه یک روش درمانی
هوشمند نامیده شود، باید هدفمند باشد، بتوان آن را زمانی فعال کرد که نانوذرات در
محل مورد نظر قرار دارند و تنها سلول‌های سرطانی را بکشد».
دیکسون کیروی دانشجوی تحصیلات تکمیلی و یکی دیگر از محققان این کار می‌گوید هدف ما
بهبود این فناوری و ایجاد امکان استفاده از آن در بررسی‌های بالینی انسانی است. این
محققان در حال حاضر روی همان فناوری و به‌منظور هدف قرار دادن سلول‌های سرطان
پروستات کار می‌کنند.
کیروی می‌گوید: «اگر بتوانیم در آینده به صورت بالینی فقط سلول‌های سرطانی را هدف
بگیریم، می‌توانیم از آسیب دیدن بافت‌های سالم اطراف جلوگیری کنیم که این امر بسیار
حیاتی است».
طلا این قابلیت را دارد که در آینده به‌عنوان یک ماده کلیدی در مبارزه بر علیه
سرطان در درمان‌های هوشمند به‌کار رود. این ماده زیست‌سازگار و بی‌اثر بوده و تغییر
شیمیایی آن آسان است. کیروی و همکارانش می توانند با تغییر اندازه و شکل نانوذرات
طلا، طول موج و انرژی جذبی آنها را تنظیم کنند.
زمانی که سلول‌های سرطانی این نانوذرات را جذب نمایند، با گرم شدن توسط تابش مادون
قرمز تا چند درجه بالاتر از دمای معمول از بین می روند و سلول‌های سالم اطراف تومور
دست نخورده باقی می‌مانند. چنین لیزر انرژی پایینی هیچ اثری روی سلول‌های اطراف
ندارد، زیرا سلول هایی که حاوی نانوذرات ذکر شده نباشند، تابشی با این طول موج را
جذب نمی‌کنند.
کیروی می‌گوید شاید استفاده از اکسید آهن در تولید این نانوذرات، امکان ردگیری
پیشرفت درمان سرطان را با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی در آینده فراهم
نماید. این کار با بهره‌گیری از ویژگی‌های مغناطیسی این نانوذرات صورت می‌گیرد.
هزینه این تحقیق توسط موسسه Solan و موسسه تحقیقات سرطان لودویگ تأمین شده است.
موسسه لودویگ از سال ۱۹۹۹ در زمینه انتقال کارهای آزمایشگاهی به بررسی‌های بالینی
با دانشگاه کرنل همکاری می‌کند.
نتایج این تحقیق به صورت آنلاین در مجله Nanotechnology منتشر شده است.
|
