ایجاد پیچش در ساختارهای صلب با تابش نور

پژوهشگران با استفاده از تابش نور به نانوذرات، موفق به ساخت روبان‌های پیچ‌خورده‌ای شدند که از آنها می‌توان در تولید ساختارهای مورد نیاز در دارورسانی استفاده کرد.

پژوهشگران با استفاده از تابش نور به نانوذرات، موفق به ساخت روبان‌های پیچ‌خورده‌ای
شدند که از آنها می‌توان در تولید ساختارهای مورد نیاز در دارورسانی استفاده کرد.

مواد قادرند نور را خم و از مسیر خود منحرف کنند. این مسئله ساز و کار اصلی در
لنزهای نوری و مواد پلاریزه‌کننده است. نیکولاس کوتوف، استاد گروه مهندسی شیمی،
معتقد است که حالت عکس نیز امکان‌پذیر است. در واقع نور می‌تواند مواد را در مقیاس
مولکولی و در اندازه‌های نانومتری تحت تأثیر قرار داده، به آن پیچ و تاب دهد. این
پدیده در اجسام بزرگ قابل انجام نیست.

برای انجام این کار دکتر کوتوف و همکارانش نانوذرات تلورید کادمیم را در یک محلول
آبی وارد کردند و به مدت ۲۴ ساعت در معرض نور قرار دادند. پس از بررسی نانوذرات،
آنها دریافتند که نانوذرات متجمع و یک روبان نانومتری صاف تشکیل می‌شود. پس از گذشت
۷۲ ساعت روبان پیچ وتاپ خورده و به هم می‌چسبد؛ اما زمانی که نانوذرات در جای
تاریکی قرار داده شد، روبان‌هایی صاف، بلند و منفرد تشکیل شدند.

در ادامه‌ی کار، این گروه تحقیقاتی روبان‌های صاف را در معرض نور قرار دادند و
مشاهده کردند که پیچش‌هایی روی روبان‌ها ایجاد شد که با افزایش زمان تابش، پیچش‌ها
افزایش می‌یافت. آنها دلیل این پدیده را دافعه‌ی موجود میان نانوذرات عنوان کردند.

به عقیده‌ی دکتر کوتوف، روبان‌های پیچ‌خورده شکل جدیدی از فناوری نانو است که
کاربردهای هوشمندانه‌ای را می‌توان برای آن متصور بود؛ برای مثال آنها روی ساخت
ملخ‌های بسیار کوچک کار می‌کنند که می‌تواند در زیر دریایی‌های نانومقیاس در
دارورسانی استفاده شود؛ البته چنین ساختارهای ملخ‌مانندی در باکتری‌ها وجود دارد.