دانشمندان آمریکایی یک سامانه میکروسیالی توسعه داده‌اند که می‌تواند در مطالعه پیشرفت بیماری صرع مفید باشد.
جلوگیری از صرع با مطالعه سیناپس‌ها
دانشمندان آمریکایی یک سامانه میکروسیالی توسعه داده‌اند که می‌تواند در مطالعه پیشرفت بیماری صرع مفید باشد. مغز یک اندام بسیار پیچیده‌ی پر از اتصالات عصبی است که ارتباطات آن با استفاده از الیاف بلندی که آکسون نامیده می‌شوند، برقرار می‌شود. درک فرایندهایی که توسعه این مدارات سیناپسی را جهت می‌دهند، می‌تواند بینش جدیدی نسبت به اختلالات سیستم عصبی مرکزی ایجاد نماید.
چندین راهکار درون‌تنی برای مطالعه این ارتباطات به کار رفته‌اند، اما محدودیت‌هایی در زمینه دستکاری انتخابی و کنترل‌شده پروتئین‌های مشخص شبکه وجود دارد. این مشکلات موجب شد که کوین استالی و گروهش در دانشکده پزشکی هاروارد در کمبریج یک بستر میکروسیالی برون‌تنی برای مطالعه چگونگی ایجاد این ارتباطات و چگونگی تأثیرپذیری آنها از داروها توسعه دهند.
این ابزار امکان کاشت برش‌های مختلف مغز را به صورت جداگانه فراهم می‌آورد؛ از سوی دیگر میکروکانال‌های کوچک موجب می‌شوند آکسون‌ها رشد یافته و به برش‌های متفاوتی متصل شوند. این امر محققان را قادر می‌سازد این برش‌ها را در معرض داروهای مختلف قرار داده و تأثیر این داروها را بر اتصالات بررسی کنند. یوجنی بردیچوسکی یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی می‌گوید: «ما به این دلیل از میکروسیالات استفاده کردیم که این فناوری امکان ایجاد کانال‌های با اندازه میکرو از آکسون‌ها را ایجاد کرده و می‌توان داروها را به قسمت‌های مناسب روی تراشه کاشت هدایت کرد».
بنابر گفته این تیم این روش امکان مشاهده و دستکاری آسان رشد و عملکرد اتصالات عصبی را فراهم نموده و بدین ترتیب دانشمندان می‌توانند درک بهتری از رشد آکسون‌ها و تشکیل اتصالات عصبی به دست آورند. این مسأله به تعدادی از بیماری‌ها از جمله صرع و آسیب‌های مغزی مربوط است.
ریچارد مایلز که روی مکانیسم توسعه صرع در دانشگاه پزشکی پیر و ماری کوری در پاریس کار می‌کند، از نتایج این تحقیق شگفت‌زده است. او می‌گوید می‌توان از این روش برای مطالعه چگونگی ایجاد ارتباطات سیناپسی و جدا کردن بخش‌های مختلف برای دیدن پاسخ داروها استفاده کرد. وی می‌افزاید: «این یک کار بسیار زیباست و می‌تواند در مسیرهای مختلفی پیش برود».
گروه استالی می‌خواهد از این ابزار برای درک فرایندهای درگیر در ارتباطات اضافی بهره ببرند. باور بر این است که این ارتباطات اضافی دلیل ایجاد صرع هستند. آنها امیدوارند داروهایی را بیابند که توسعه این اختلال را متوقف کرده و یا کند نماید.
