پارادایم ارزیابی ریسک نانومواد

کارگروه نانومواد تولیدی (WPMN) سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی (OECD) در
پنجمین همایش سالانه‌ی خود، توافق کرده بودند تا کارگاهی برای ارزیابی ریسک
نانومواد تولیدی در حوزه قانون‌گذاری برگزار شود. به‌دنبال این توافق، کارگاه مذکور
در تاریخ ۱۶ تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۹ میلادی در واشنگتن دی‌سی ایالات متحده آمریکا و
توسط کمیته مشاوره صنعت و کسب و کار (BIAC) برگزار شد. OECD به‌تازگی نتایج این
کارگاه را منتشر کرده است.

اهداف این کارگاه عبارت بودند از:

• کسب نظر متخصصان در زمینه مسائل مهم مربوط به ارزیابی ریسک نانومواد تولیدی در
زمینه قانون‌گذاری؛

• شناسایی رویکردهای ممکن برای ارزیابی ریسک مبتنی بر وضعیت فعلی دانش این حوزه؛

• شناسایی مسائلی که می‌توان از طریق برنامه‌های مشارکتی آنها را بررسی کرد.

در این نشست ۳ روزه، سازمان‌های مردم نهاد، نمایندگان صنایع و دانشگاهیان ۷۰ کشور
عضو OECD و کشورهای غیر عضو آن شرکت کرده بودند.

بعد از بحث و بررسی‌های عمومی، چند مطالعه موردی در زمینه نانومواد دی‌اکسید
تیتانیوم، نانومواد نقره و نانولوله‌های کربنی انجام شد. در ادامه کارگاه، اعضای
شرکت‌کننده، در ۵ نشست همزمان، موضوعات شناسایی مسائل؛ انتشار؛ مخاطرات؛ سم‌شناسی
بومی، شناسایی ریسک و ارتباط بین ارزیابی و مدیریت در روش‌های ارزیابی ریسک را
بررسی کردند.

شرکت‌کنندگان در کارگاه، نتیجه‌گیری کردند که می‌توان با الگوبرداری از پارادایم
ارزیابی ریسک حوزه شیمی، رویکردهایی را برای ارزیابی ریسک نانومواد ارائه کرد.

به‌خاطر کمبود داده‌های تجربی در زمینه نانومواد، بسیاری از مفروضات مورد استفاده
در ارزیابی ریسک مواد شیمیایی باید در ارزیابی نانومواد استفاده شوند.

علاقمندان می‌توانند متن کامل این گزارش را به‌طور رایگان از طریق نشانی
http://www.olis.oecd.org/olis/2010doc.nsf/LinkTo/NT00002922/$FILE/JT03281979.PDF
دریافت کنند.