نانولوله‌ها سلول‌های ضدسرطان را افزایش می‌دهند

مهندسان دانشگاه یل کشف کرده‌اند که نقایص موجود در نانولوله‌های کربنی می‌توانند باعث خوشه‌‌شدگی پادژن‌های سلول T در خون و تحریک پاسخ حفاظتی طبیعی بدن گردند. یافته‌های آنها می‌توانند باعث بهبود ایمن‌درمانی انتخابی- درمانی که جهت بالابردن توانایی بدن در مقابله با سرطان استفاده می‌شود- فعلی گردند.

مهندسان دانشگاه یل کشف کرده‌اند که نقایص موجود در نانولوله‌های کربنی می‌توانند
باعث خوشه‌‌شدگی پادژن‌های سلول T (یک نوع گولبول‌ سفید ضدسرطان) در خون و تحریک
پاسخ حفاظتی طبیعی بدن گردند. یافته‌های آنها می‌توانند باعث بهبود ایمن‌درمانی
انتخابی- درمانی که جهت بالابردن توانایی بدن در مقابله با سرطان استفاده می‌شود-
فعلی گردند.

 

تصویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از یک دسته نانولوله کربنی که برای خوشه‌سازی این
پادژن‌ها و افزایش تولید سلول‌های T استفاده شده است.

 

ایمن‌درمانی انتخابی، شامل خارج کردن خون بیمار است تا تعداد طبیعی سلول‌های
T بتوانند به‌طور موثرتری در محیط آزمایشگاه بازتولید شوند. اگرچه خود بدن
می‌تواند سلول‌های T ضدتومور را تولید کند ولی آنها اغلب توسط تومور متوقف
می‌شوند و تعدادشان آنقدر کم می‌شود که نمی‌توانند تأثیرگذار باشند.
دانشمندان می‌توانند، با استفاده از مواد مختلفی که باعث خوشه‌شدگی پادژن‌های
سلول T در غلظت‌های بالا می‌شوند، تولید سلول‌های T را در خارج از بدن
افزایش دهند. هرچه توانایی این مواد در خوشه کردن پادژن‌های سلول T بیشتر
باشد تکثیر این سلول‌های ایمنی نیز بیشتر می‌شود. همینکه تعداد کافی از
سلول‌های T تولید شود، خون دوباره به بدن بیمار برگردانده می‌شود.

گروه یل، قبلاً اثر غیرمنتظره نانولوله‌های کربنی را در تولید سلول‌های T
گزارش کرده بود. آنها متوجه شده بودند که این پادژن‌ها هنگامی که بر روی
نانولوله‌ها قرار می‌گیرند، در مقایسه با حالتی که روی دیگر بسترها از قبیل
پلی استایرن‌ها قرار می‌گیرند، پاسخ سلول T را بسیار موثرتر تحریک می‌کنند،
حتی اگر تعداد کل این پادژن‌های استفاده شده یکسان باقی بماند.

اکنون آنها دلیل این تحریک افزوده را یافته‌اند. آنها متوجه شده‌اند که این
پادژن‌ها در اطراف نقص‌های ریز موجود در نانولوله‌های کربنی با غلظت بالایی
خوشه بندی می‌شوند.

تارک فهمی از یاله گفت: “نانولوله‌های کربنی شباهت زیادی به یک ریزمحیط غده
لنفاوی دارند که دارای یک هندسه پیچ در پیچ است. به نظر می‌آید که دسته‌های
نانولوله‌ای می‌توانند به مانند این فیزیولوژی رفتار کنند و پادژن‌های
بیشتری جذب کرده و پاسخ ایمنی- شناختی قوی‌تر ایجاد کنند. ”

فهمی گفت که روش‌های فعلی ایمن‌درمانی انتخابی جهت تولید تعداد کافی از
سلول‌های T به چندین هفته وقت نیاز دارد ولی آزمایش‌ها نشان می‌دهد که
نانولوله‌ها می‌توانند همان تعداد را در یک سوم زمان تولید کنند.

این محققان نتایج خود را در مجله‌‌ی Langmuir منتشر کرده‌اند.