تهیه‌ی نانوسیال آب/نانولوله‌ی کربنی با بهترین شرایط

گروهی از پژوهشگران دانشگاه تربیت مدرس و پژوهشگاه صنعت نفت، شرایط بهینه‌ا‌ی را
برای تشکیل نانوسیال آب/نانولوله‌ی کربنی ارایه دادند.

سوسپانسیون‌های جامد- مایع برای انتقال حرارت، با ذراتی در ابعاد میکرومتر، باعث
خوردگی تجهیزات، گرفتگی لوله و افزایش افت فشار می‌گردد، ولی استفاده از نانوسیالات،
فاقد این مشکلات است.

دکتر مجید امامی میبدی و همکارانش تحقیقاتی را در زمینه‌ی بررسی شرایط بهینه‌ی
تولید و استفاده از نانوسیالات آب/نانولوله‌ی کربنی انجام داده‌اند.

دکتر امامی در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: «پایداری
نانوسیالات و هدایت حرارتی آنها دو عامل مهم در کیفیت نانوسیالات هستند. در این
پژوهش در مقایسه با پژوهش‌های اخیر، اثر عوامل بیشتری به‌صورت هم‌زمان روی پایداری
و هدایت حرارتی نانوسیالات آب/نانولوله‌ی کربنی با استفاده از آزمایش‌هایی که طبق
یک روش استاندارد، طراحی شده، بررسی شده‌است و حالت بهینه‌‌ی ساخت و استفاده از
آنها، پیشنهاد گردیده‌است».

نانوسیالات مورد استفاده در این پژوهش، به روش دو مرحله‌ای تولید شده‌اند که در آن
ابتدا نانوذره ساخته شده و سپس در سیال پایه پخش گردیده‌است.

جزئیات این پژوهش -که با همکاری دکتر علیمراد رشیدی و مهندس آزاده امراللهی انجام
شده،- در مجله‌ی

International Communications in Heat and Mass Transfer (جلد ۳۷، صفحات ۵۵۹- ۵۵۵،
سال۲۰۱۰) منتشر شده‌است.

دکتر امامی در پایان گفتگو افزود: «برای بررسی رفتار انتقال حرارت سیالات، علاوه بر
تهیه‌ی نانوسیالات مختلف، نیاز به اندازه‌گیری برخی خواص، خصوصاً هدایت حرارتی،
ویسکوزیته، دانسیته و ظرفیت حرارتی سیال است. همچنین ضرایب مختلف انتقال حرارت از
جمله ضریب انتقال حرارت جابجایی در شرایط دمای لوله ثابت یا شار حرارتی ثابت و غیره
باید تعیین شوند. همه این مراحل به‌وسیله‌ی گروه ما انجام شده و نتایج آنها در
مقالات مختلف منتشر شده‌است».