دانشمندان چینی ادعا میکنند نانوکرههای شبهحفرهای توخالی میتوانند رسانش داروهای لوسمی(نوعی سرطان خون) را بهبود بخشند.
تولید قفسهای هوشمند برای آنزیمهای ضدسرطان
دانشمندان چینی ادعا میکنند نانوکرههای شبهحفرهای توخالی میتوانند رسانش داروهای لوسمی(نوعی سرطان خون) را بهبود بخشند.
L-آسپاراژیناز یک آنزیم ضدتومور بسیار موثر است که برای درمان لوسمی استفاده میشود. با این حال اثرات جانبی منفی این دارو، استفاده از آن را در کاربردهای بالینی محدود میکند. تغییر شیمیایی این آنزیم فعالیت آن را تا حد زیادی کاهش داده و سامانههای دارورسانی قدیمی نمیتوانند از نشت آن به جریان خون جلوگیری کنند.
حال گروهی از محققان آکادمی علوم چین یک نانوکپسول حفرهای پلیمری برای نگهداری L-آسپاراژیناز ساختهاند. این نانوکرهها از خودآرایی واحدهایی از پلیمر زیستسازگار تخریبپذیر پلیاتیلنگلیکول و سیکلودکسترین ایجاد شده و حفرات زیادی دارند که میتوانند مقدار زیادی آنزیم را در خود جای دهند. خاصیت نیمهتراوایی این کپسولها موجب میشود مولکولهای آنزیم تا زمانی که اجازه داده نشود، نتوانند کپسولها را ترک نمایند. این امر موجب میشود این مولکولها فعالیت خود را حفظ کرده و بیمار از اثرات جانبی ناشی از نشت این مولکولها به خون در امان بماند.
لجیلجانا فروک متخصص تثبیت آنزیمها در موسسه فناوری Karlsruhe در آلمان میگوید: «مزیت این روش این است که آنزیم در شرایط متفاوتی پایدار است، زیرا درون دانه پلیمری محافظت شده و به نظر میرسد فعالیت آن حفظ میشود».
بانگ جینگ لی، یکی از پژوهشگران اصلی این کار توضیح میدهد که کپسوله کردن مولکولهای بزرگی همچون پروتئینها و آنزیمها با این روش میتواند کاربردهای متنوع دیگری نیز داشته باشد. مثلاً میتوان از این مولکولها بهعنوان پایه کاتالیزور و یا در مواد مورد استفاده در بستهبندیهای الکترونیکی استفاده کرد. او میافزاید: «ما در حال حاضر مشغول مطالعه امکان استفاده از این کرههای توخالی خودآرا در رسانش DNA و کاربردهای زیستی مربوط به عبور پروتئینها وآ نزیمها از غشاها هستیم».