نشان‌دار کردن تومورهای مغزی با نانوذرات

پژوهشگران روشی برای بالابردن قابلیت خودنمایی تومورها مغزی در اسکن‌های MRI و در طول جراحی، شده‌اند که باعث شناسایی و نابودسازی آسان‌تر تومورها توسط جراحان می‌شود.

پژوهشگران روشی برای بالابردن قابلیت خودنمایی تومورها مغزی در اسکن‌های MRI و در طول جراحی، شده‌اند که باعث شناسایی و نابودسازی آسان‌تر تومورها توسط جراحان می‌شود.

دانشمندانی از دانشگاه ایالت اوهایو مشغول آزمایش نانوذرات متفاوتی هستند که به اعتقاد آنها روزی قابل تزریق به خون بیماران خواهند بود تا بتوانند به جراحان در برطرف کردن تومرهای مغزی مهلکی به نام گلیوبلاستوما کمک کنند. گلیوبلاستوماها معمولاً در لب‌های شقیقه‌ای و جلویی مغز قرار می‌گیرند و تومورهای ایجاد شده در آنجا به سختی دیده و نابود می‌شوند.

این پژوهشگران گزارش کرده‌اند که نانوذره کامپوزیتی ساخته‌اند که دارای خواص مغناطیسی و فلورسانی است. اندازه این نانوکامپوزیت کمتر از بیست نانومتر است. جسیکا وینتر، یکی این محققان، توضیح داد: “هدف ما ترکیب دو ذره با خواص متفاوت است تا بتوانیم تک ذره‌ای با خواص چندگانه بسازیم. ”

نانوذرات مغناطیسی می‌توانند تفکیک رنگی را در MRI بالا ببرند و به پزشکان اجازه دیدن تومورهای سرطانی موجود و بالقوه را قبل از جراحی بدهند. نانوذرات فلورسانس نیز می‌توانند رنگ قسمت‌های توموری مغز را هنگامی که با نور خاصی روشن می‌شوند، تغییر دهند.

وینتر گفت: “جراحان اعصاب سود زیادی از این ذرات چندکاره خواهند برد زیرا به آنها اجازه دیدن بهتر تومور با MRI قبل از جراحی و نیز مشاهده فیزیکی آن در حین جراحی را می‌دهد. ”

وینتر افزود: “ما در حال توسعه یک نانوکامپوزیت منفرد هستیم که هم مغناطیسی باشد- به گونه‌ای که شما بتوانید MRI پیش از جراحی داشته باشد- و هم فلورسان باشد- به گونه‌ای که جراحان اعصاب در حین عمل بتوانند با تاباندن یک نور به تومور باعث تابناک شدن آن با یک نور خاص مانند نور سبز شوند. در این حالت جراحان به سادگی می‌توانند تمام قسمتهای نور سبز را از میان بردارند. ”

مطالعات وینتر نشان می‌دهد که یک ذره با خاصیت دوگانه قابل ساخت است. با اینحال این ذرات چندکاره قابل استفاده در تست‌های حیوانی یا انسانی نیستند، زیرا ذرات فلورسان اغلب ماده‌ای سمی مانند تلورید کادمیوم هستند

وینتر گفت: “ما فعلاً کار خود را با یک ذره فلورسان دیگر که از کربن درست شده است انجام می‌دهیم. این امر باعث کاهش پیچیدگی‌های ناشی از استفاده تلورید کادمیوم خواهد شد.

نتایج این تحقیق در مجله‌ی Nanotechnology منتشر شده است.