نانوکپسولی برای رهایش مواد رادیودرمانی

تحققیات اخیر دانشمندان نشان می‌دهد که نانوکپسول‌ها می‌توانند مواد رادیوتراپی را
درون ارگان هدف رهاسازی کنند. برای این کار آنها از نانولوله‌های کربنی استفاده و
درون این نانولوله‌ها را از مواد رادیودرمانی پر کردند.

یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه اکسفورد، مقاله‌ای را در نشریه‌ی Nature Materials به
چاپ رسانده که در آن گزارشی از ساخت یک قفسه درون نانولوله‌های کربنی تک‌جداره
ارائه داده‌اند. این قفسه با نمک‌های هالیدی فلزات رادیواکتیو که به‌صورت گداخته‌است،
پر می‌شود. با خنک شدن مواد درون این قفسه، انتهای آن بسته شده، تشکیل یک نانوکپسول
رادیواکتیو می‌دهد. روی دیواره‌ی این نانوکپسول هم مولکول‌های شکر قرار داده شده تا
انطباق‌پذیری آن با سلول‌های بدن افزایش یابد.

این گروه با استفاده از این روش، موفق شده‌است که دوز بسیار بالایی از مواد
رادیواکتیو (۸۰۰ درصد دوز یونیزه کنندگی در هر گرم) مورد نیاز برای درمان
را درون این کپسول قرار دهند. آنها نانوکپسول طراحی‌ شده‌ی خود را روی موش
امتحان کردند. نتایج نشان داد که نانوکپسول‌ها تزریق‌شده به ریه، تنها در
ریه تجمع یافتند و هیچ اثری از آنها در تیروئید، معده و مثانه دیده نشد؛ در
حالی که اگر این تزریق بدون کپسوله کردن انجام می‌شد، مواد رادیواکتیو در
این نواحی دیده می‌شد. پس از یک هفته نیز این نانوکپسول‌ها درون ریه پایدار
بودند و هیچ نشانه‌ای از نشتی مواد رادیواکتیو دیده نشد.

تاکنون کارهای زیادی برای درمان بیماری‌ها در انسان انجام شده‌است؛ اما این
اولین باری است که محققان نشان دادند که از این گونه نانوکپسول‌ها می‌توان
برای رادیوتراپی درون بدن استفاده کرد.

با این روش، رادیوجراحی در مقیاس نانو ممکن است یک گام به‌سوی اجرایی شدن
نزدیک‌تر شود.