گروهی از محققان آمریکایی روش جدیدی برای تولید روکشهای پلیمری خودتعمیرشونده ارائه دادهاند. این راهکار مبتنی بر یک عامل تعمیرکننده در الکتروریسندگی هممحور است.
تولید روکشهای پلیمری خودتعمیرشونده با روشی جدید
مفهوم خودتعمیری به یک معنای کاملا متداول در زمینه علوم مواد تبدیل شده است. با پیشرفت فناوری نانو، مواد هوشمندی که در برابر اثرات محیطی همچون تغییر pH، تغییر میزان رطوبت و یا به هم خوردن یکپارچگی روکش، واکنش نشان داده و خود را تعمیر میکنند، پیشرفت قابل ملاحظهای یافتهاند. ساختار چندلایه و نانومقیاس یک روکش که در آن اجزا کاملاً یکپارچه بوده و در تعامل دوطرفه با یکدیگر قرار دارند، موجب ایجاد مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی میشود. حال محققان موسسه Beckman در دانشگاه ایلینویز در Urbana-Champaign روش پل براون، استاد علوم و مهندسی مواد میگوید: «ما کارایی یک روکش پلیمری
|
این روش جدید مشابه دستگاه الکتروریسندگی معمول است، با این تفاوت که در این سامانه از یک نخریس حاوی دو لوله موئین هممحور استفاده شده است. «در این فرایند، دو مایع ویسکوز بهطور همزمان به لولههای موئین داخلی و جهتگیری نانوالیاف پلیمری الکتروریسیده با این روش روی سطح کاملاً اتفاقی در این سیستم دوجزئی، دانهها حاوی یکی از دو پیشماده مایع پلیسیلوکسان
|